zondag 22 augustus 2010

back on the pitch

Steve McLaren kon het zo mooi zeggen: back on the pitch. Dat gold ook voor mij. Na een paar weken van afwezigheid waarin ik veel mooie momenten schijn te hebben gemist. Jammer misschien, maar vandaag was het toch ook weer feest. Maar wederom, en ik begin maar met een minpuntje, geen feest in het clubhuis, want koek of gebak ontbrak ook dit keer. Maar om dat en Tineke en Christel er dit keer waren werd er stevig doorgepakt: Wim H. voelde zich geroepen om te tracteren (hetgeen de enige niet-dit-blog-lezend trimheer, Hans P, deed opmerken dat hij waarschijnlijk al twee jaar in gebreke blijft). En voor de week daarop meldde Jaap zich als tractant. Tractant. Ja, een niet bestaand woord, maar als het iets oplevert weten we allemaal wat het betekent. Hierbij denk ik natuurlijk niet aan een religieuze of ideologische groepering, maar ik voel toch de neiging om me te distantieren van de PVV.

Terug naar the pitch. Daar stonden we dan met zeventie man en (toen nog) een vrouw. Netjes rekken, strekken en indraven. En een oefening die er niet om loog: een combinatie op the pitch neerleggen en dan afwerken op het doel. En de aangever krijgt ook nog een kans om te gloreren. Heldere instructies gelukkig ("O, ik snap het. Niet"). Na een kwartiertje ondernam een aantal mannen een wilde staking om een partijtje te forceren. Maar Tineke zag dat het nog niet goed was, dus moesten we door. Toen iedereen klaar was gestoomd, gingen de hesjes aan. Er zijn er nog maar acht dus het is belangrijk om vooraf goed te tellen om niet in het ondermande team te belanden. Het werd dus een potje 9-8. Wederom een soort Graafschap-wedstrijd dus, maar in dit geval is het aantal spelers omgekeerd evenredig aan het resultaat. Oranje zegevierde met 4-2.
Het lag misschien aan de warmte, aan de stand van het doel of aan het feit dat blauw ook door de week gewoon hard moet werken, maar blauw was kansloos. Mistroostig dropen we af. Onder een mogelijk citaat van McLaren na de verliespartij tegen Bayern: Let's have some coffee, and Kuchen

Gerrit Geuvers