Tim Hunt

al een pijntje, Gérard?

De technische commissie is ontbonden. Het was het gesprek van de afgelopen zondag. Maar niet heus, trimheren DHC maakt zich geen zorgen. De teamindeling is niet verbonden aan technische vaardigheden, maar of je op zondagochtend weg mag.

Het was mooi weer maar toch had een groot aantal de weg naar het veld niet weten te vinden. We waren met 10 man, vind ik weinig. Worden onze vrouwen te streng? We eindigden in ieder geval met 11 man en één vrouw. Een heel kleintje, maar toch: Rogier had zijn Fleur meegenomen en toonde haar aan het volk der trimheren (en via deze blog eigenlijk aan de hele

Fleur wordt positief onthaald

wereld). De bewonderende blikken brachten haar in verlegenheid, maar vader Rogier had snel een oplossing. Daarna ging hij nog even in conclaaf met collega bestuurslid Frodo. Dat maakte haar definitief duidelijk dat zaken voor het meisje gaan.

Jan Schuurman was er niet om ons te leiden langs de pionnen, maar Gérard (ex-TC) had goed opgelet en deed de loopoefeningen feilloos zodat we allen strak als een pees in de boog stonden om de tegenstander te treffen. Ik had zelfs een bitje ('t ging ruim 10 jaar goed zonder beschermer) laten boetseren door André van den Akker om er flink in te vliegen.

zaken en meisje

Het spelletje vijf-tegen-vijf verliep goed voor de oranje hesjes. We wonnen, maar blauw was zeker niet kansloos. Wij gunnen elkaar het licht in de ogen, dus werd er over en weer gescoord. Gérard was tijdens het partijtje van het veld gestapt met de hand op zijn rug en een ernstige blik op zijn gezicht. Had de ervaren TC-er had de afgelopen week te veel hooi op de vork genomen? Was hem een aanzoek gedaan? Ik weet het niet, maar in ieder geval stond de koffie klaar toen de andere negen het clubhuis betraden.
En beschuit zonder muisjes. Die combinatie moest nog gelegd worden. Daar was Rogier nog niet aan toegekomen. Een druk baasje is hij, met zijn dochter. En trots vooral.

niet broeds

Paul leek het ook wel leuk en kreeg de kleine meid in de handen geduwd. Dat ging goed en het zag er goed uit. De foto mag niet in deze blog worden
geplaatst om geen verkeerde signalen af te geven aan zijn vrouw. Nee, er is geen sprake van broedsheid.

Het verraste me dat het gespreksonderwerp TC niet besproken wordt. Maar ook wel logisch want aan onze  enige wens, ingedeeld worden in een competitie met trimdames, is in al die jaren dat ik actief ben op zondagochtend nooit gehoor gegeven. We hebben ons erbij neergelegd, want zoals Tim Hunt het ook al zegt: het is beter zo.

zoon

Afgelopen zondag was het droog maar ik was er niet, ik drentelde een beetje suffig door de kamer. Ondertussen promoveerde de Graafschap naar de eredivisie. En Roda ook nog. En voetbalde Vitesse zich Europa in (terwijl ze eigenlijk al lang met 10 man hadden moeten spelen).

Ik ga ervan uit dat de andere Trimheren zich om 9 uur de naad uit de broek hebben gerend. Een beetje jaloers was ik wel maar dat betrof dan niet het spelletje maar wel het koffiemomentje. Het betere gesprek afgewisseld met een dijenkletser van Hans of Piet.
Het onthouden van moppen is een kunst en het vertellen in de goede volgorde is nog kunstiger. Het is mij niet gegeven. Maar als ik schrijf is het geen probleem, als ik te vroeg aan de clou toekom smeer ik er even tippex overheen en komt alles toch nog goed.

Om onderstaande grap heb ik gisteren nog lang zitten nahinniken, daarom wil ik 'm jullie niet onthouden. En volgende zondag om 9 uur gewoon weer bij de poort van het hockeyveld.

Petrus staat aan de hemelpoort nieuwe zielen op te wachten en moet even een sanitaire stop inlassen. Hij roept Jezus en vraagt hem zijn dienst even over te nemen. "Met alle plezier", antwoordt Jezus. "Wat moet ik precies doen?" - "Het is niet zo moeilijk... gewoon de zieltjes die hier aankomen vragen naar hun achtergrond, hun familie, wat ze gedaan hebben in hun leven... Daarna moet je beslissen of ze hun hemel verdiend hebben. Dat is alles."

Vijf minuten later komt de eerste klant aan. Jezus vraagt: "Wat was je beroep?" - "Timmerman", zegt de man. Jezus is meteen geboeid en vraagt of de man nog familie had. "Ja", zegt de man, "ik had één zoon, maar ik ben hem verloren." Jezus leunt een beetje meer naar voren. "Hoe bedoel je, verloren?" "Nou," zegt de man, "hij had gaten in zijn handen en voeten, en ik had hem naar mijn evenbeeld gemaakt. En er kwam geen seks aan te pas..." Jezus kan het niet houden, hij leunt nog verder naar voren en fluistert: "Papa?" Waarop de man verheugd uitroept: "Pinokkio?"