wereld veroveren

Het beloofde een regenachtige ochtend te worden. Daarom stonden we met, ik schat, 14 man. En Tineke, die ons door de eerste deel van de ochtend loodste. Dat was wel nodig, voor Jan en mij. Proefondervindelijk wilden wij bezien of een zware "night before" gevolgen zou hebben voor de kwaliteit het spel. Jan was 25 jaar getrouwd. Ik had andere redenen. Hoewel methodologisch vast niet verantwoord is het antwoord: slecht. Jan was onzichtbaar. En ik raakte geen pepernoot. Ook de conditie leek te hebben geleden. Gelukkig kon ik zo nu en dan op de bagagedrager van Arjen. Hij mopperde wel, maar vond het best leuk.
Echt goed hockey was er uberhaupt niet bij. Alleen Roel speelde goed en Toine was wederom onnavolgbaar. Maar de rest leek ook een zware avond te hebben gehad. Of was gewoon niet blij dat Duitsland al weer in de laatste minuut had gewonnen (eurovisiesongfestival). Ik denk trouwens dat ze nu makkelijker te miljarden laten rollen naar de garlicbelt (de beruchte complottheorie bij e.s.f.) en dat wij in Zuid-Afrika een grotere kans maken (het typisch Nederlandse optimisme). Daar gaan we sowieso goed spelen, dankzij de Grote Vier. In de kracht van hun voetballeven veroveren zij de hele wereld.
Dat doen de trimheren ook steeds meer. Niet met oogstrelend spel, maar met een reisbureau. De kracht van het leven ligt achter ons en dat laten we nu zien. Het is dan wel zaak dat je op zondagochtend op komt dagen. Het valt me meer en meer op dat trimheren eigenlijk alleen maar komen om te zeggen dat ze er de volgende keer niet zijn. Marcel gaat naar Maastricht, maar heeft zich de laatste kamer aan het vrijthof van het brood laten eten door Arnold. Die gaat dus ook. En Henk gaat zelfs naar Zuid-Afrika. En zo is er nog wel een aantal, maar die verhalen kon ik allemaal niet meer aanhoren.
Waar is de tijd dat we twee weekjes naar de camping in Holten gingen, alleen in de zomervakantie. En het enige zicht op de rest van de wereld via Theo Koomen van radio Tour de France kwam. Aldus sprak opa.
Voor het weer hoeven we het niet te doen. Want naarmate het veldspel minder werd, kwam er meer zon. Dat hadden we vast verdiend in onze glansrijke carriere, achter ons.
Over de wedstrijd kan ik kort zijn: oranje won met gemak, met twee keer Bert M. en de laatste van Pieter. Aan onze kant werkte Bert K hard, maar dat kwam z'n scherpte voor het doel niet ten goede.
Is de volgende week de rest weer aanwezig? Dan gaan we een ander onderzoek doen: seks voor de wedstrijd. Wie doet dat?
Gerrit Geuvers

generaal geuvers

Daags na het RTL-debat blijken alle politici tevreden met hun rol. Ze vinden dat ze de inhoud goed voor het voetlicht hebben gebracht of dat ze zich persoonlijk goed hebben geprofileerd. Dat is natuurlijk een mooie eigenschap, je falen om te buigen in succes of je korte termijn winst te zien als de moeder aller overwinningen (wie mag mijn standbeeld ontwerpen?).
De open vraag of Cohen tevreden is met zijn optreden is dan ook niet zo sterk. Daar mag van de kant van Frits Wester best wel een beetje meer stellingname bij. Op het veld is Hans Pieterse daar een kei in. "Ben je er blij mee?" vroeg hij aan Ed na een wat matige pass. Als ik het zo teruglees spreekt daar geen waarde-oordeel uit. Maar ik kan de niet aanwezigen verzekeren dat zulks niet het geval was.
Maar de opmerkingen van Hans lijken nog het meeste op naked short selling, speculeren met aandelen en opties die je niet eens bezit. Want zo slecht als Frist Wester het debat leidde, zo speelde Hans ook niet bepaald de sterren van de hemel.
Mede daardoor kon oranje gemakkelijk een voorsprong nemen. Blauw speelde geen kans uit. Bert Kruijff in de spits bleek niet de oplossing te zijn. Zoals Roel à la Hans al opmerkte: "Heb je al gescoord, Bert?"
Pas op 5-0 scoorde Arjen twee keer voor oranje. Maar de weg naar een gelijkspel werd al snel afgesneden door Marcel die na een mooie actie ondergetekende tussen de benen speelde. Dat voel ik nog een week lang. Ik zal op het werk wel niet te genieten zijn, met dank aan Larik.
Toch was er ook tevredenheid, want als verdediger ben ik niet in de wieg gelegd, als trainer zijn er nog mogelijkheden. De inloopoefeningen werden netjes afgewerkt, daarbij de vervelende oefeningen achterwege gelaten. Ook over het rekken en strekken was ik erg tevreden. Bob mooi de wedstrijd uitgestrekt en me zelf lekker uitgeleefd. Maar onze nieuwe kracht Eddy Jansen Venneboer, welkom, was ook wel een beetje overdonderd. Na de eerste loopstukjes haakte hij af en onderwierp het hek. Verstandig natuurlijk om niet te ver te gaan. Maar een volgende keer gaan we er allemaal vanuit dat hij conditioneel weer een stap verder is. We houden hem in de gaten.
Afijn, mijn aanpak leidde tot de nodige aandachtsputen. Roep maar lekker, ik hoor het wel maar doe er toch niets mee. De kenmerken van een ware leidinggevende. In dit geval Generaal van dienst Geuvers
De koffie was gemaakt door Christel. Ze bedankt ons voor de bloemen, die Henk Meerstad namens ons allen heeft gebracht. Voorlopig komt ze ons in ieder geval niet trainen. Ook Frank stond langs de lijn met een shirtje van de Dijk. Dat maakt een hoop goed want van zijn afwezigheidssmoesjes geloof ik niets.
Gerrit Geuvers

rammelende ballen

Nog nooit zo laat geweest met een verslag. 't Ligt allemaal aan KPN. Die flikkers zijn zo traag met het leveren van internet. En dan ook nog met TNT versturen. Komen twee keer, overdag als een normaal mens (HWN, tegenwoordig Henk of Ingrid) werkt. En vrijdag een briefje dat ik het de eerstvoglende werkdag mag ophalen. Wordt het dus maandag, wat zeg ik: dinsdag. Want het is Pinksteren. Daar krijg ik nou rammelde ballen van.
En dan zijn al die flauwe toespelingen op het veld allemaal peanuts. Pinda's, zogezegd. En ook nog zelf geraapt: want als ik na een gemiste kans met vleeswaren smijt krijg ik het natuurlijk op mijn brood.
En verder was het weer zo glorieus. Bij ontstentenis van de dames nam ik het voortouw in de oefeningen. Dat betekent dat ik de kantjes er niet af mag lopen. Dat hoefde ook niet want ik was kakelvers. Goed geslapen, niet uitgeweest en bijna geen alcohol. Meer mannen hadden dat uitegprobeerd. Niet onverdeeld succesvol trouwens. Met een promillage hoger dan 5 gaat het toch allemaal net iets makkelijker. Het partijtje op het kleine veld was zeuven tegen zeugen. Dit onder meer omdat Eddy nog niet aanwezig was. De zeuven leken met galleryplay de partij naar hun hand te zetten. Ik scoorde wel drie keer, maar daar kan een vertekening in zitten vanwege de verstreken tijd. Maar ineens kwamen de zeugen terug. Het was gelijk toen de beslissing viel. Wie hem scoorde weet ik niet meer. Ik denk Jan Schuurman. Die was goed bezig.
Daarna was er koffie en wederom geen taart. Pinksteren heeft ook al geen uitgebreide taarttraditie. Dus neem je eigen versnapering mee als je bang bent voor een wegzakker, want het wordt warm. Maar gezellig.

Gerrit Geuvers

kazerne

Jongens, de computer is nog niet aangesloten op het internet en op het werk is er zelfs geen smokkelmomentje, dus wat later dan normaal het verslag van afgelopen zondag.
Wederom was de opkomst groot. Zo'n 20 man op reveil en een dame die als een militair ons drilde. Het einde leek alsof we op een kazerne waren beland: strafrondjes door diagonaal over het halve veld sprinten.
Het partijtje oranje tegen blauw leek op voorhand een ongelijke strijd, maar de uitslag wees dat niet uit. De brilstand bleef op het scorebord, tot het winnende doelpunt mocht worden gespeeld. Het sterkere blauw trok aan het langste eind, door een zwiep van André ten Berge.
In het clubhuis had Hans een mooie toekomst voor Ed in het verschiet. Tenminste als hij zich goed blijft ontwikkelen onder de dekens. Wij mogen dan allemaal langskomen bij Eduardo I. Maar voorlopig denk ik dat JackSF de Vries hogere ogen gooit. In zijn kazerne zit hij helemaal alleen te denken aan alles wat hij moet missen. Zou hij zich net zo voelen als de paus?
Ed, ik mag toch hopen dat je volgende week gewoon weer op het veld staat. Zonder mijter en sprei.
Gerrit Geuvers

einde van de oorlog

Ik had de tas met ballen bij me. Ook de hesjes. Die staan nu in Emmerik. Volgende week de onderste hesjes maar pakken want dit keer moest er hard worden gelopen. De groep telde tot 12 en begon met inlopen. Ik mocht de oefeningen voordoen. Dat betekende dat even wegkruipen niet mogelijk is, maar aan de andere kant: die kuttige sprintoefeningen ("handen aan de grond, rondje draaien") kon ik overslaan.
Gérard was er bij om voor de veteranen een beetje in shape te blijven. Hij werd de meester van de assists. Mooie steekpassjes of gewoon even opzij leggen. Daardoor nam blauw in de eerste helft snel een ruime voorsprong. Maar ook "slappy"verdedigen door oranje bracht blauw in een zetel naar een zekere overwinning. Maar toen de trainer van de dag had aangekondigd het laatste doelpunt te spelen kwamen onvermoedde, en in ieder geval tot dat moment, niet geziene krachten bij oranje naar boven. Ook de wissel tussen Bert en Wim kan (ik zeg: "kan") een rol hebben gespeeld. Een opmerkelijk verschijnsel, zo vlak voor bevrijdingsdag: een overloper die zich gauw van hesje ontdoet om mee te doen met de winnaar. En dan ook nog de "german connection involved".
Hoe dan ook, opeens was het gelijk: 12 -12, of zoiets. Onze brommersupporter had, gehuld in een uiterst spectaculiar regenpak, plaats gemaakt voor Eddy Jansen, in een normale outfit. Toen viel de winner aan de kant van blauw. Terecht natuurlijk, maar wel zwaar bevochten. Het voelde als FC Twente na een hele competitie. Iedereen met opgeheven hoofd het veld af.
De koffietafel klonk als een koffietafel: heel ingetogen. 't Leek wel dodenherdenking. Natuurlijk misten we Ed, Hans en Henk, maar het was vooral de meters die we haden afgelegd. Zelfs Arjan had zich bovenmatig opgeofferd voor volk en vaderland.
Gerrit Geuvers