Oranje is uit

De tijd dat oranje gevaar afdwong is lang geleden. Niets of niemand krijgt knikkende knieën. Vanochtend werd dat nog eens geïllustreerd op het kunstgras van DHC.

De rollen zijn omgedraaid. Het opperhoofd van oranje, Beatrix, krijgt de informateurs alleen nog maar via het 8 uurjournaal te zien. De Noord-Ierse katholieken laten de oranje heren rustig hun mars uitvoeren. En het Deense elftal schrok wel even dat het won, maar voetbalde gewoon weer fris verder.

Ook bij de trimheren van DHC is oranje geen garantie voor succes. Negen oranjehemden tegen negen in (voornamelijk) blauw gehulde mannen liep uit op een 5-0 nederlaag voor oranje. Maar voordat de bal gaat rollen inleidende loop- en strekoefeningen onder leiding van Tineke.
Het partijtje leek gelijk op te gaan. Oranje was meer aan de bal, maar de snelheid van Arjen en de nieuwe man, René van der Meer. Maar de nieuweling merkte al snel dat rennen op een hockeveld bijzonder snel je longen uitperst. Ook Adrie had daar last van, zodat er al snel geen middenveld was. Jan miste eerst nog een eerst kans. "Het vizier had ik nog niet scherp gezet". Gert scoorde even later wel. Wie er daarna scoorden ben ik vergeten, maar Roel, zowel koel achter de bestuurstafel als op het veld, scoorde de laatste.


Roel laat emoties de vrije loop na de winnende treffer

Na afloop was het oranje zonnetje een beloning voor het blauwe team en een pleister voor oranje. De oranje hesjes werden snel uitgedaan om de herinnering te vergeten. Roel relativeerde zijn goal. "Het is mooi als je scoort maar het is natuurlijk een ploegprestatie".
Volgende keer staat er niemand meeraan het hek.


De beloning voor ons allen was de koffie van Jaap. In een relaxte Feng Shui-clubhuis vleiden we onze nat bezwete lijven op de houten latjes. Ondertussen had Piet een paar dozen met taart op tafel gezet. Hij is jarig. In het veld kreeg hij niets cadeau, maar bij de koffie wel een volborstig driewerf hoera.


Voor sommigen hadden Jing en Jang er ingehakt.

Volgende week heeft Pieter-Jan de taartbeurt, want we hebben hem in genade aanvaard. Daarna is Adrie aan de beurt. Wie volgt?

Gerrit Geuvers

Oerwoudgeluiden

Een heerlijk weertje lokte vandaag (het begin van de herfst) 19 mannen naar het hockeyveld om door Christel en Tineke te worden opgewarmd. Klaar voor de bronsttijd.

Voor mij was het een ochtend die me lang zal heugen (een week). Een condtie van heb ik jou daar (7 dagen a 100 km moutainbiken) die op het hockeveld van nul en generlei waarde blijkt. Er is een groot verschil tussen fietsen en krom lopen dat is duidelijk.

Burendag
Na een serie afwerken op het doel mocht het partijtje een aanvang nemen. Christel hanteerde de fluit want het was een beetje rommelig, maar toen de DE Masterblenders in haar neus kringelden was ze vertrokken. En geljik had ze. Gisteren, op nationale burendag, waarschijnlijk weinig plezier beleefd aan de buren.

Bronsttijd
Blauw tegen oranje voltrok zich voorspoedig voor blauw. Het was 3-0 en blauw had de snelle jongens van oranje in de zak. Intimidatie was het laatste redmiddel van oranje. Roel werd begroet op oerwoudgeluiden. Misschien leek het meer op een roedel honden, ik moest denken aan Korn met Word up!  Alsof het al bronsttijd was. Toen werd het bij mij het even zwart voor de ogen en zag ik bij een uitbal alleen Marcel vrij staan. Ik speelde hem de bal toe. Maar hij was van de vijand en ging er als een kaakchirurg met kiespijn vandoor. 3-1. Daarna maakte oranje ook nog de winnende goal.
Pijnlijk allemaal.

Appelgebak
Gelukkig kon er in een sfeervol clubhuis genoten worden van een dampende kop koffie. Zonder appelgebak. Maar dat duurt niet lang. Er is een schema vastgesteld dat voorziet in 3 opeenvolgende zondagen feest. Piet Adriaanse. daarna Pieter Jan (mits hij goed bevalt) en, daarna Adrie.
En om het feest compleet te maken is er weer een onvolprezen trimherenuitje in het vooruitzicht gesteld. Christel en Tineke hebben zitten broeden en vragen ons alleen om de zaterdagen 13 en 20 oktober vrij te houden. Eén van die dagen gaat het gebeuren. Wat is de vraag waar alleen de dames geheimzinnig over konden glimlachen.
We hebben er zin in.

Gerrit Geuvers