sneeuwwitje

Bij het opzijschuiven van de gordijnen bleek wat ik al vermoedde: pijpenstelen.

Maar gelukig werd het weer langzaam beter. Dat ging zo snel dat toen we om kwart voor elf weer bij DHC vertrokken het droog was. Velen hadden zich kennelijk door het weer laten ontmoedigen en waren niet onder de lakens uitgekropen of gewoon op vakantie.

We waren met slechts een vrouw en zeven mannen. Hé ho, hé ho.

De strijd speelde zich dus af op een kwart veld. Voor mij een goed begin na een paar weken afwezigheid door een lastig kwetsuur aan de schouder. Ik dwong mezelf meteen al om te juichen. Daarna vielen de doelpunten over en weer. Iedereen deelde in de vreugde. Bert was de lummel van dienst. Het schakelen van blauw naar oranje beviel hem niet zo, hetgeen tot verrassende situaties leidde. Dat werd nog lastiger omdat "oortjes" verboden waren. Maar hij was waarschijnlijk ook afgeleid door de zwierige ziegeunster die zich ophield tussen de woonwagens met Duitse nummerborden. Zonder verrekijker was het allemaal lastig te zien, maar ze kwam niet met een glimmende appel om onze Christel te vergiftigen.

Henk Meerstad had wel wat lekkers bij zich. Dat was erg nodig, want de pijpen waren wel leeg. De mergpijpen gingen hard, waardoor Roel naast deze suikerbom greep. Maar voor een oppepper grijpt hij niet naar de coke, want dat helpt toch niet (zie Yuri van Gelder). Een lekkere appelkoek werkt ook.

Volgende week is het allemaal vast weer mooi weer. Maar ik ben er dan niet vanwege vakantie. Veel plezier.

Ver(re)kijken

Op een mooie zondag kwam voor de verandering Jaap de ballen shirts brengen aangezien Christel een feestje had gehad t.b.v het 18 jaar oud worden van Hidde-Jan.
Later verscheen zij wel op het koffietoneel.
Dankbaar nam Hans de honneurs waar. Op deze dag die speciaal zou eindigen ging hij ervoor. Wat thuis van maandag tot zaterdag niet lukt, ging nu bijna goed alhoewel een aantal heren toch probeerden een beetje anarchie erin te gooien.
Wim besloot dat het genoeg was 7-Oranje hesjes voor de niet Hekjes tegen
8 blauwen.Dat leverde spannende momenten op. Bert met geel Lummel shirt deed er vanalles aan maar hij kwam niet tot scoren. Toine daarintegen probeerde het dan maar zelf en liep als een dieselloc de tegenstander omver, en scoorde net niet. Ed profiteerde een paar maal van de overtal situatie en zorgvuldig balverlies deed Hans zuchten piepen steunen en kreunen en kon Piet A met het laatste puntje thuis komen. Zwetend maar in de wetenschap dat Gerard er weer een kruisje bij heeft mochten wij van zijn heerlijke appeltaart genieten net als trouwens de koffie die in ruime mate door Jaap was gezet.Het was feest feest bij DeeHaaCee.
Hans moest toch nog wat gezang in ontvangst nemen, Hansi bedankt,Hansi bedankt en Wim mocht op aangeven van Hans een fraai verhaaltje vertellen Piet maakt het af en eigenlijk kon de sfeer het beste omschreven worden als wat een oud Belgischg spreekwoord ooit eens heef gezeg: Met goede belgische verrekijkers kun je toch genaaid worden.
Jaap gaat op vakantie zo meldde hij voor de rest is er gewoon weer trimherenhockey van 9-10.15 bij DHC groet HAP