Van alles wat er gegooid werd waren dewergen wel het meest lachwekend. 'k Dacht dat ze alleen in sprookjes bestonden maar da's dus niet zo. Wij maken het niet ze erg. Op een gemiddelde trimherenzondag wordt er altijd wel met een stuk vleeswaren gegooid of vliegt een krachterm door de lucht.
Daar was eigenlijk ook afgelopen zondag geen aanleiding voor. De aangekondigde regen kwam pas later in de middag en een flauw zonnetje streelde zelfs onze kuiten. Ik was aanwezig (ATB-kliniek begint een week later) en ook Tineke was van de partij. Wat wil een man nog meer. De opkomst was om onverklaarbare redenen beperkt, maar de aanwezigen mannen maakten er een oogstrelende partij van.
Terwijl Herman Wijffels op tv zijn eigen CDA affikte en Johan Cruijff met z'n tong tussen z'n tanden aan een vilein stuk over Ajax zat te tikken gebruikten de trimheren hun woede om te komen tot een stukje teambuilding en saamhorigheid.
De eerste onrust kwam van Toine. Als een eenarmige bandiet raasde hij onder luid gegrom en aanmoedingen aan eigen adres over het veld. Zijn eigen aanmoedigingen missen hun doel niet want de schier eindeloze slalom eindigt meestal op de juiste plek. Ook Jan stak weer in een bloedvorm. Maar daarbij lijkt hij op Kortjakje, want tijdens de maandagvoorstelling komt zijn spel niet hoger dan dat van een team in de 3e klasse ;-)
Bert en Bert maakten van het gezegde dat wrijving glans geeft een voorbeeldige invulling. Even werd er gegooid met woeste begrippen maar daarmee was hun scorend vermogen weer toppie, want beide legden er twee in. Dat gold ook voor mij, zonder wrijving maar wel met een stuk boosheid tussen de oren die gemakkelijk tot het werpen van projectielen kan leiden. Het bleef bij twee ballen in de verre hoek.
Het bespaarde mij dus een gang naar Den Haag om de koningin te tracteren op een rechaud voor een waxinelichtje. Een idee dat ik kennelijk niet als enige had. Ik vind ook het zaaien van onrust op een originele manier moet doen. Ben benieuwd wat de komende weken door de lucht vliegt en wat het effect is.
Gerrit Geuvers
dinsdag 21 september 2010
zondag 12 september 2010
negatieve energie
Het is bijna mode om narigheid te benadrukken. Wilders doet dat, graag. En daar gaat dan de rest van Nederland weer op een nare manier over heen. Die sfeer slaat een beetje over op de eenvoudige trimhockeyer, zoals ik. Want wederom was de opkomst niet echt hoog. En bovendien nog een oneven aantal. En ik heb ook de behoefte het te benoemen. In plaats blij te zijn met de 17 aanwezigen en Tineke die nog vlak voor haar taken als toegewijde oma ons over kling komt jagen. En Christel die haar vervolgens tot en met de koffie komt aflossen.
En André die een speciale koerier heeft geregeld om te tracteren op warme sauzijsbroodjes.
Vooruit het viel dus allemaal nog wel mee. Maar toch nog even. De club staat als geheel toch niet positief in het nieuws, nu we geen Heren 1 hebben. Op het werk word ik er op aangesproken. Vraagt een college of ik niet mee kan doen? En dan zo'n grijns die onderstreept dat hij ook wel weet dat het met mij niets wordt.
Dat wordt het ook niet. Momenteel is de moraal even weg en zit ik op een spier die dat liever niet heeft. Of ik wil opstaan om te wandelen. Tijd voor een kliniek dus. Iedere zondag vanaf de komende week zit ik in een clinic. Van Jelle Nijdam, op de mountainbike.
Allemaal negatief gemuts. Maar is het echt zo negatief? Ik heb een lichtpuntje gezien. Wat was-ie in een bloedvorm, onze Jan. Drie keer scoren en vaak ook nog na een mooie actie voor het doel. De scouts hebben z'n rugnummer genoteerd. We dachten dat-ie in z'n eentje Heren 1 zou kunnen vertegenwoordigen. Maar de vierde klasse is iets onder zijn potentie. Jan schiet, vlak voor het sluiten van de transfermarkt, door naar een topper.
We wensen hem en z'n vrouw veel succes.
En wij modderen gewoon weer door, Ed scoort zo nu en dan, Bert mist zo nu en dan en Arjen rent op bijna iedere bal. En dan kom ik over tien weken ook nog weer terug.
Gerrit Geuvers
En André die een speciale koerier heeft geregeld om te tracteren op warme sauzijsbroodjes.
Vooruit het viel dus allemaal nog wel mee. Maar toch nog even. De club staat als geheel toch niet positief in het nieuws, nu we geen Heren 1 hebben. Op het werk word ik er op aangesproken. Vraagt een college of ik niet mee kan doen? En dan zo'n grijns die onderstreept dat hij ook wel weet dat het met mij niets wordt.
Dat wordt het ook niet. Momenteel is de moraal even weg en zit ik op een spier die dat liever niet heeft. Of ik wil opstaan om te wandelen. Tijd voor een kliniek dus. Iedere zondag vanaf de komende week zit ik in een clinic. Van Jelle Nijdam, op de mountainbike.
Allemaal negatief gemuts. Maar is het echt zo negatief? Ik heb een lichtpuntje gezien. Wat was-ie in een bloedvorm, onze Jan. Drie keer scoren en vaak ook nog na een mooie actie voor het doel. De scouts hebben z'n rugnummer genoteerd. We dachten dat-ie in z'n eentje Heren 1 zou kunnen vertegenwoordigen. Maar de vierde klasse is iets onder zijn potentie. Jan schiet, vlak voor het sluiten van de transfermarkt, door naar een topper.
We wensen hem en z'n vrouw veel succes.
En wij modderen gewoon weer door, Ed scoort zo nu en dan, Bert mist zo nu en dan en Arjen rent op bijna iedere bal. En dan kom ik over tien weken ook nog weer terug.
Gerrit Geuvers
zondag 5 september 2010
censuur
Dat de trimheren ook ten tijde van het stadsfeest gewoon blijven doorspelen getuigt, al zeg ik het zelf, van een bijzonder sterke moraal. Vandaag stond een dertiental mannen te trappelen van ongeduld (of omdat het moest van trainster Tineke) om een partijtje te spelen.
Eerst de verplichte bewegingen maken. Hoewel die nu toch wel bekend mogen zijn, maakten ze bij Jan onvermoede gevoelens los. Geluiden die in het echtelijk bed niet zouden misstaan, spoelden over de gelederen van de heren trimmers. Tijdens het partijtje vertrouwde Jan mij ook nog besmuikt toe dat hij erg agressief wordt van lichamelijk contact. Ik zal niet zeggen wat-ie dan met z'n stick zou willen doen. Ergens is er een grens van het betamelijke en ook de privacy zou ik een plekje willen geven in deze zelfcensuur.
Ondertussen was de stand al 2-1 voor blauw, dat nota bene met een man minder speelde. Het tweede doelpunt kwam van mijn stick, na een fraaie dieptepass van Bart. Daarna blonk ik uit in veel goed bedoelde rushes, maar ook in simpelweg in de weg lopen bij de afronding van fraaie acties. Lieuwe is niet meer boos.
Dat doet het zelfvertrouwen natuurlijk niet goed, te meer daar Arjen aan de andere kant zijn hardloopwerk wel bekroonde met twee doelpunten. Maar altijd nog te weinig om oranje de winst te bezorgen. De winner werd gemaakt door Bart, die weer helemaal klaar lijkt voor de Veteranencompetitie. Ook Gerard zal dan onze gelederen weer verlaten.
Daarom doe ik een beroep op de andere trimheren om zich volgende zondag weer gewoon te melden. Als lokkertje mag ik melden dat André ten Berge dan zal tracteren. De reden is vooralsnog vaag, hij zal wel jarig zijn, maar noemde ook een andere reden. Ook die zal ik niet op het www plaatsen. Aan hem zelf die eer.
Deze keer werd de koffie van Jaap (die zich in een fraai campingsmoking had gestoken) opgeluisterd door cake van Wim. Er werd niet gezongen, daarom via deze weg, namens allemannen: dank voor de cake en hulde. Het laatste plakje werd overigens voor zijn neus weggepakt. Dat klinkt misschien sneu, maar hij had er dan ook niet voor gespeeld. Wim kampt met een kleine blessure in de arm. Een kleine maar toch. Nee, dan Christel. Zij laat zich weer opereren aan de nek. Het is geen hernia, maar er wordt toch flink gewerkt aan de weg tussen 4e, 5e en 6e wervel. Vanaf het hoofd gezien. Christel was bepaald niet scheutig met de informatie maar ik heb het niet helemaal goed meegekregen. Dat heeft met zelfbescherming te maken. Toen het te plastisch en bloederig werd sloot ik me af, zodat ik in ieder geval de cake nog kon wegwerken. Christel is voorlopig uitgeschakeld, maar verwacht rond de kerst weer terug te keren.
Dat geldt niet voor de rest, volgende week is er geen stadsfeest, dus in goede conditie en in groten getale aanwezig.
Gerrit Geuvers
Eerst de verplichte bewegingen maken. Hoewel die nu toch wel bekend mogen zijn, maakten ze bij Jan onvermoede gevoelens los. Geluiden die in het echtelijk bed niet zouden misstaan, spoelden over de gelederen van de heren trimmers. Tijdens het partijtje vertrouwde Jan mij ook nog besmuikt toe dat hij erg agressief wordt van lichamelijk contact. Ik zal niet zeggen wat-ie dan met z'n stick zou willen doen. Ergens is er een grens van het betamelijke en ook de privacy zou ik een plekje willen geven in deze zelfcensuur.
Ondertussen was de stand al 2-1 voor blauw, dat nota bene met een man minder speelde. Het tweede doelpunt kwam van mijn stick, na een fraaie dieptepass van Bart. Daarna blonk ik uit in veel goed bedoelde rushes, maar ook in simpelweg in de weg lopen bij de afronding van fraaie acties. Lieuwe is niet meer boos.
Dat doet het zelfvertrouwen natuurlijk niet goed, te meer daar Arjen aan de andere kant zijn hardloopwerk wel bekroonde met twee doelpunten. Maar altijd nog te weinig om oranje de winst te bezorgen. De winner werd gemaakt door Bart, die weer helemaal klaar lijkt voor de Veteranencompetitie. Ook Gerard zal dan onze gelederen weer verlaten.
Daarom doe ik een beroep op de andere trimheren om zich volgende zondag weer gewoon te melden. Als lokkertje mag ik melden dat André ten Berge dan zal tracteren. De reden is vooralsnog vaag, hij zal wel jarig zijn, maar noemde ook een andere reden. Ook die zal ik niet op het www plaatsen. Aan hem zelf die eer.
Deze keer werd de koffie van Jaap (die zich in een fraai campingsmoking had gestoken) opgeluisterd door cake van Wim. Er werd niet gezongen, daarom via deze weg, namens allemannen: dank voor de cake en hulde. Het laatste plakje werd overigens voor zijn neus weggepakt. Dat klinkt misschien sneu, maar hij had er dan ook niet voor gespeeld. Wim kampt met een kleine blessure in de arm. Een kleine maar toch. Nee, dan Christel. Zij laat zich weer opereren aan de nek. Het is geen hernia, maar er wordt toch flink gewerkt aan de weg tussen 4e, 5e en 6e wervel. Vanaf het hoofd gezien. Christel was bepaald niet scheutig met de informatie maar ik heb het niet helemaal goed meegekregen. Dat heeft met zelfbescherming te maken. Toen het te plastisch en bloederig werd sloot ik me af, zodat ik in ieder geval de cake nog kon wegwerken. Christel is voorlopig uitgeschakeld, maar verwacht rond de kerst weer terug te keren.
Dat geldt niet voor de rest, volgende week is er geen stadsfeest, dus in goede conditie en in groten getale aanwezig.
Gerrit Geuvers
woensdag 1 september 2010
analyse
Er is reuring in Den Haag en 't is al dinsdagavond, of eigenlijk woensdagochtend als ik eindelijk het verslag schrijf. Al die tijd heb ik de wedstrijd opnieuw geanlyseerd in mijn hoofd. Wat ging er nou mis. Waarom legde blauw er nou zes in het mandje en oranje maar drie?
Het begon zo goed, nadat blauw onder meer door Ed naar 2-0 liep was een ongelooflijk blitse actie van Bert genoeg om "de" moraal bij oranje weer terug te brengen. Maar zelfs een effectieve achtervolging van Bert op Ed was niet genoeg om het gaat te dichten. Op de andere vleugel was het jachtluipaard Arjen genadeloos. Als hij zijn hoofd in de nek gooide liet Roel het hoofd in de schoot rusten.
Maar wat was het nou precies? Wat maakte nou het verschil? Ik denk dat we meer moeten analyseren?
En afspraken maken. Over gebak of koeken, bijvoorbeeld. Dit keer was het een dubbel feest. Jaap had een taartje meegenomen van de Albert Heijn. En Arnold had een HAPklare appelkruimeltaart onder de arm. 't Was heerlijk en van harte welkom. Want een verliezend team heeft altijd veel te stillen. En het winnende team kan wel een heel paard half aan.
Volgende keer is Wim Hommerson aan de beurt. Heeft-ie vorige keer gezegd. Hij was er nu niet, maar ik vergeet dit niet.
Terug naar het probleem van ons spel. Misschien moeten we in plaats van Gerrit-op-de-brommer Ferry Mingele of Dominique van der Heiden langs de lijn hebben. Zij kunnen zelfs aan temparatuur van de kroketten zien hoe het in de kamer achter een dichte deur er aan toe gaat. Ferry mag heeft dan het voordeel dat-ie bij de plaspauze mag komen staan. Dat zijn in die kringen de momenten dat een kabinet-in-wording wel of niet breekt. Bij ons was het doelpunt van Ed het breekpunt. Maar waarom?
Gerrit Geuvers
Het begon zo goed, nadat blauw onder meer door Ed naar 2-0 liep was een ongelooflijk blitse actie van Bert genoeg om "de" moraal bij oranje weer terug te brengen. Maar zelfs een effectieve achtervolging van Bert op Ed was niet genoeg om het gaat te dichten. Op de andere vleugel was het jachtluipaard Arjen genadeloos. Als hij zijn hoofd in de nek gooide liet Roel het hoofd in de schoot rusten.
Maar wat was het nou precies? Wat maakte nou het verschil? Ik denk dat we meer moeten analyseren?
En afspraken maken. Over gebak of koeken, bijvoorbeeld. Dit keer was het een dubbel feest. Jaap had een taartje meegenomen van de Albert Heijn. En Arnold had een HAPklare appelkruimeltaart onder de arm. 't Was heerlijk en van harte welkom. Want een verliezend team heeft altijd veel te stillen. En het winnende team kan wel een heel paard half aan.
Volgende keer is Wim Hommerson aan de beurt. Heeft-ie vorige keer gezegd. Hij was er nu niet, maar ik vergeet dit niet.
Terug naar het probleem van ons spel. Misschien moeten we in plaats van Gerrit-op-de-brommer Ferry Mingele of Dominique van der Heiden langs de lijn hebben. Zij kunnen zelfs aan temparatuur van de kroketten zien hoe het in de kamer achter een dichte deur er aan toe gaat. Ferry mag heeft dan het voordeel dat-ie bij de plaspauze mag komen staan. Dat zijn in die kringen de momenten dat een kabinet-in-wording wel of niet breekt. Bij ons was het doelpunt van Ed het breekpunt. Maar waarom?
Gerrit Geuvers
Abonneren op:
Posts (Atom)
