overtal en toch in drijfzand

Ik werk veel met keyword-analyse. Dat is belangrijk als je goede webteksten wilt schrijven. Als ik ga googlen op leeftijd en druppelen weet ik wel wat ik te zien krijg. En dat is niet het verslag van hockeyende trimheren van DHC.

Bieber en Commandeur

En toch was dat het begin van het verhaal. Ik was nog net op tijd, het leek een zwaar partijtje te worden met 7 man. Maar tot kwart over negen druppelden de oude jongeren het veld op. Toen begon een elftal mannen stampend en steunend aan twee rondjes rond het veld. Enige tijd om te recupereren was ons nog gegeven maar daar doemde al het pionnetje op waar Gérard ons omheen loodste. Zwaaiend, schaatsend en steunden kwamen we tot stilstand om -op de plaats rust- wat te rekken en te strekken. Even leken mijn oefeningen teveel op Justin Bieber (die ook al oud wordt) of Olga Commandeur (met haar necro-gym). Dus werd het tijd voor een spelletje om de jongen weer los te te laten.

doorkijkje

Drijfzand

Het lot was dat een team in ondertal zou spelen, het Chelsea van de trimheren. Het blauwe ondertal creëerde echter bijzonder veel ruimte door op plekken te gaan staan die oranje niet afdekte. Slim.
Oranje (het 'de Graafschap') meende dat met hard werken het tij wel te keren zou zijn. Niets was minder waar. Oranje woelde zich een weg in het drijfzand. Het overtal werd van de mat gespeeld door het team van Job - Messi - Huusen en Jan - Michiel Kramer - Schuurman. Achterin veegde Diederik - Ausputzer - Vermeulen alle foutjes weg. En vooruit, dan liep daar ook nog Adri - René én Willy - Burgmeier en Henk 'Suurbier'. Een kansloze missie zolang Guus Hiddink oranje nog niet kan coachen.

Niersteen

De koffie was weer bruin en het gesprek weer goed. Bij de entree hoefden we geen kostbaarheden of nierstenen in te leveren om de koffie te bekostigen. De grappen zijn soms smakeloos en/of onder de gordel maar zo bont als de Denen maken we het niet.

Toin loopt corvee

uitdeelkoek

Gérard had een aantal koeken meegekregen die zowel bij de winnaars als de verliezers in goeden smaak vielen. En die koeken hadden we - ik weet het zeker - met alle vormen van plezier gedeeld met een honderdtal vluchtelingen uit Syrië en Somalië. Want wij weten wat het is om als overtal in de hoek te zitten waar de klappen vallen. Het leven kan dan hard zijn, een half uur lang.

Komende zondag, de dag nadat Manchester United zijn coach de laan uit stuurt staan wij gewoon weer op het veld. Oud maar nog lang niet versleten.

lui geheugen

Er staan ondertussen al drie filmpjes van de trimheren op mijn Youtube-kanaaltje. Je kunt daarop abonneren, dan krijg je heel soms iets van Eleanor te zien of echt goede muziek. En natuurlijk beelden van de trimheren op zondagochtend. Klik hier om er te komen en abonneer je gerust (rechtsboven).

nagekomen klimaatvoorstel

Nu ter zake. Vandaag weer mooi weer, echt trimmersweer. Een zonnetje dat pas opkomt als wij al staan te trappelen van opwinding. En terwijl we spelen trekt-ie lange schaduwen over het veld en verwarmt ons in korte tijd. Misschien moeten we die klimaatafspraken uit Parijs toch maar amenderen. En dan ook een regeling waarin wolken worden verboden.

Het spel golfde heen-en-weer. Iets meer heen dan weer, want het oranje vijftal kwam al snel op voorsprong. De zes blauwen hadden een voorsprong genomen dat duurde niet lang. En het eindigde ook, net als de Graafschap: een numeriek overtal en toch verliezen. Inclusief die laatste minuut. Daarvoor was Jan verantwoordelijk die haarfijn aanvoelde dat hij op het laatst de overstap moest maken naar oranje. Ik moest uitvallen met een knieblessure. Zes tegen vier werd daardoor vijf tegen vijf. En de uitslag 7-5.

videobeelden

Het nadeel van veel video-beelden is dat het geheugen lui wordt. Dat van mijn in ieder geval wel. Als je het niet meer weet zoek je het even op. Daarom wil ik graag met jullie mijn doelpunt (de Anschlusstor) delen: een rush met een combinatie met Henk en de voet van Bert afronden met het haakje.
Tijdens de wedstrijd vertrouwde Jan me toe dat hij heel gelukkig was. Sommige mensen hebben ook alles. Jan was dus echt aan het pieken. Dat gaat gepaard met een stukje intimidatie die blauw aanzette tot nog meer daden. Daarom denk ik ook dat het bombarderen van IS een zinloze actie is, maar dat is natuurlijk heel wat anders.

gebroken ribbetjes

Na afloop was er wederom koffie, met dit keer een traktatie van mij omdat ik een paar weken geleden jarig was geweest. Had Marcel het geroken? In ieder geval was hij er weer om zijn neus te laten zien en te vertellen over zijn blessure: 3 gebroken ribben. Dat bedoel ik met een lui geheugen: ik kon het me haast niet herinneren. Misschien ook omdat hij gewoon doorspeelde. Maar langzaam kwam de herinnering weer terug dat Marcel achter een bal aanrende en te laat remde waardoor zijn lichaam over de boarding vouwde. Zelf heeft hij er een week mee rondgelopen voordat hij naar de huisarts ging en op zijn werk een foto liet maken.

niersteen

Om andere medische redenen stond Job Huusen langs de kant. Nierstenen maken zijn leven ongemakkelijk. Maar voor de meeste trimheren was dat geen argument om afwezig te zijn, deskundig als we zijn in mannenkwaaltjes en mannelijke flinkheid.
En dan is Adrie niet eens langsgekomen. Hij is afwezig vanwege een blauwe teen. Of hij daarmee op morele steun in zijn droeve hersteltraject had kunnen rekenen valt ook te betwijfelen.
Tot zover de medische update. Ik ga er een mooie week van maken. Hopelijk herinner ik me nog wat van volgende zondag.

Gerrit Geuvers