Het was weer een gelukkige zondag. Een fris windje langs de benen en de zon in het gezicht. En even later zweet. En wederom een goed gezelschap. Dit keer van 12 mannen en een verrassende 13e man tegen het eind.
 |
| rondom de appeltaart van André |
Het geluk van een trimherenochtend zit in vele kleine dingen. Een mooie aanval over meer dan drie 'schijven', een toevalstreffer met het haakje, een taartje bij de koffie of service aan de bar. Of een toevallige ontmoeting.
showroom
Het wekelijks geluksmomentje is niet meer voor Arjen van Beek weggelegd. Henk M wist te vertellen dat hij de gezelligheid op zondag mist. Het hockeyen kennelijk niet. Maar daar gaat het eigenlijk ook niet om. Hij leest deze blog niet meer dus kan ik gerust zeggen dat Henk met ogen als schoteltjes door de showroom van Arjen stapte. Of het predicaat 'belachelijk' nou betrekking had op de schoonheid of op de buitensporigheid weet ik niet. In ieder geval heeft Henk ook naar het winkelende publiek gekeken. Misschien ging het daar wel over.
 |
| de mist was allang weg |
graafschap
Nadat de mist was opgetrokken viel er een bijzonder partijtje te bewonderen. Blauw nam al gauw een schier onoverbrugbare voorsprong. Jan had er zin in en slalomde met speels gemak door de verdediging. Wat geluk met hem doet, want de winst van de Graafschap op Roda zal vast hebben bijgedragen aan zijn wervelende spel.
verlangen
Oranje keek ondertussen vol verlangen naar het doel aan de andere kant, dat steeds verder weg leek te liggen. Totdat Hans een solo-actie feilloos afrondde. Het was dus mogelijk. En zo gebeurde het dat we uiteindelijk op zeven - zeuven eindigden, met zelfs het winnende doelpunt voor oranje. Ik scoorde het doelpunt maar schrok toen ik op het lege doel afrende: daar stond ineens iemand! Gelukkig stond die persoon achter het hek en had hij een vriendelijke hond bij zich. Hoe de hond heet weet ik niet maar de man was Arnold, beter bekend als HAP, de vorige verslaglegger van de trimmers. Dat was nog in de tijd dat hij zijn kopij voor dinsdagavond moest aanleveren opdat het donderdag op de deurmat viel, tezamen met de avonturen van Meisjes D4 en Jongens B2 in den vreemde.
appeltaart met mop
De tijd leek geen vat op HAP te hebben, hij zal een gelukkig man zijn. En hij was welkom om nog eens te genieten van de sfeer, appeltaart (van harte André) en een goede mop (Piet). De clou weet ik nog wel maar ik waag me er niet aan (spoiler-gevaar). Het ging over drie superboeren die trots over hun veestapel spraken. Geluk zit in kleine dingen.
Aanstaande zondag is het Wereldgeluksdag. Komt allen.
 |
HAP met hond
|
