zondag 9 februari 2014

Is het een geest?

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je zondagochtend wakker wordt en denkt: “Nee vandaag niet, ik voel me echt te slecht.” En dat je dan naar de wc waggelt, in de spiegel kijkt en ze jezelf niet eens terugziet. Ben ik een geest?

Geen watje

Maar dat je op de terugweg denkt: “ik ben toch geen watje?” Dan stap je in de sportkleren, zoek je een boterham en je stick en ga je toch.
Dat had ik vanochtend niet. De keelpijn en dikke hoofd gingen niet over. Maar ik had ook niet zo veel zin om er onbevangen in te vliegen.

Ochtendplas

Terwijl ik op de rand van het bed zit kruipt de kleine wijzer over de 9 en besluipt mij de spijt. Maar het is echt te laat om nog in te schuiven in de oefeningen. Ik besluit om de hond mee te nemen voor zijn ochtendplas en gewapend met een slappe smoes langs de kant van het trimmersveld te gaan staan.

Dikke jas

Het beeld stelde me niet teleur. Inzet en inzicht, passie en reflectie, kille afmaker en sociaal betrokken, verdeeld over 13 mannen. Oranje maakte de winnende op het moment dat ik wilde vertrekken want het was koud. Ik had nog wel een dikke jas aan en een das om. Misschien had ik beter in een korte broek kunnen komen.


Voor jullie het doorhadden was ik al weer weg. Was ik toch een geest?

Gerrit

Inzet en passie

Sociaal betrokken

Kille afmaker

donderdag 6 februari 2014

't Is nog niet te laat

Afgelopen zondag nam ik me plechtig voor om op tijd dit blog te schrijven, maar zoals alle belangrijke dingen in het leven ben ik juist dan te laat.

Een daarvan is campagne voeren. Ik ben verkiesbaar maar wel op een plek die geen zekerheid is. Nu was ik bij het opstellen van de lijst nog niet zo bezig om in de raad te komen, maar dat is ondertussen te laat. En dus ook te laat om de selectiecommissie van de PvdA een paar rechtse hoeken en linkse opstoten te geven.

Nummer 9

Vandaar mijn persoonlijk campagne, die begint met een rood shirt op het veld. Het nummer 9 op de rug ontbrak nog maar die komt. Het gaf mij moed dat ondanks drukke gesprekken onderling mijn bewegingen voor de groep navolging kregen. Dat zijn al weer 17 stemmen. Dank.

Rechts te zwak

Met 9 tegen 9 begonnen we dus aan de partij. Ik begon op links maar het was daar druk en de rechterflank was zwak. In het kader van "het gaat om het team" switchte ik naar rechts. Dat pakte goed uit: oranje (hetgeen vloekt bij rood) stevende af op een klinkende overwinning. Maar halverwege kwam de klad erin. Adem tekort en de jus stroomde uit de benen. Uiteindelijk pakte blauw het winnende doelpunt. Gefeliciteerd.

Goede voorbeeld

Marcel Larik, binnenkort weer op het veld
Ondertussen was Marcel als publiek komen opdraven. Ook te laat, want oranje zat al in de piepzak. Maar hij vertelde dat hij weer mee zou gaan doen. Zijn conditie is flink verminderd, maar dat maakt hem juist beter.
Voor mij was er geen tijd voor koffie, omdat ik niet te laat bij mijn kinderen wilde zijn. Maar of dat ook voor anderen gold of dat de koffiekeuken gesloten was ik weet het niet. Toen ik even later omkeek volgden meer mannen mijn voorbeeld.
Allemaal volgers van het goede voorbeeld, allemaal kiezers. Het is nog niet te laat. Dank!

Gerrit Geuvers