xenofoob

"Gaat het wel goed me je?" "Nee, dank je. Ik ben vergeten een verslag te schrijven van trimheren DHC." En daarmee liep een stukje afstemmin enprocesmanagement in de soep.
Maar er zijn meer mensen die fouten maken. Rutte en Verhagen hebben zelfs twee fracties en partijbesturen achter zich en maken nog verkeerde keuzes. Ze hebben dan wel al die achterbannen wel geconsulteerd, maar, naar nu wel duidelijk wordt, met slechts een doel: wie niet voor ons is is tegen ons. De mentaliteit die Wilders verkondigt en versterkt. En Rutte en Verhagen zo zeer heeft bekoord dat ze zich aan hem hebben overgeleverd. En daarbij maar meteen het hele land.
Het hele land? Nee, een halve hectare Nederland blijft gezond.
Op zondagochtend zijn ze te bewonderen. De mannen van stavast. En wij hebben geen last van xenofobie en vernieuwing. De groep groeit en wordt er leuker op. Nog niet zo lange geleden hebben we Paul begroet. Hij nam afgelopen zonag zelfs twee kinderen mee (die zich helaas niet voor publiek lieten lenen). En vorige week waren er twee nieuwe gezihten te bewonderen: Frank en Adrie. En zij waren er deze week weer. En met een tas vol taart. Ze hadden vorige week aan een half woord genoeg om te snappen dat lidmaatschap gepaard gaat een lekkernij bij de koffie. Maar daarin waren ze iets te gretig. Ed sprak, met gevoel voor traditie, een korte vermaning: "pas na drie keer wordt je toegelaten; en bovendien tracteer ik vandaag". En zo is het. Maar zoals ik in het begin al zei: iedereen mag fouten maken. Ed had gelijk, maar Frank en Adrie toonden met hun actie ook wel weer een aanwinst te zijn: eerst doen, dan denken.
Ondertussen werd Ed al vast in het zonnetje gezet met een lied uit het brede repetoire van de trimheren. Gefeliciteerd!
Nu heb ik het over de derde helft gehad. Maar het begin was ook wel opmerkelijk. Beide traisters waren weer present en de groep was maar liefst 19 man groot. De aanwijzingen bij het warmlopen waren daardoor verwarrend en de reactie daarop een veelvoud van wat normaal is. Uiteindelijk zijn we allemaal warm geworden. Warm genoeg ook, want het partijtje liep van een leien dakje. Het tiental blauw trok de winst over de streep tegen de negen oranje mannen. Iets wat nog moeilijk genoeg is, bleek de dag er voor op de Vijverberg. Het winnende doelpunt was ook voor blauw, maar het duurde even voordat het exemplaar mooi genoeg was om als finaleklap in de boeken te mogen.
Bij de koffie was er dus volop gebak en koek. De vulling van één van de koeken riep bij ons vragen op. Als de inhoud is wat Henk suggereert zou hij over negen maanden wel eens kunnen bevallen van een klein negertje. Zou dat niet een mooi statement zijn: "Doe eens normaal man! Nee natuurlijk doen we niet normaal"

Gerrit Geuvers

boem boem banga

Ook deze mooie ochtend moesten de heren het alleen doen. En dat gaat wonderbaarlijk soepeltjes. De taken waren snel verdeeld. Hans had het hoogste woord en Ed souffleerde. En tijdens de rekoefeningen mocht ook de rest van de groep ideeën inbrengen.
Het enige probleem is dat Hans niet luistert waardoor de gebruikelijke volgorde ver te zoeken was. We hebben vooral gedaan wat onze nieuwe leider lekker vond. De liezen rekken en voorover strekken. "Ja, dat is lekker he?" Dat deed de vraag rijzen op welke Banga-lijstjes Hans genoteerd staat. Maar de Grote Opvolger had tussendoor tijd voor een grap: de man die maar met een oor kan horen en dus de helft kon verstaan. Dat moest op hem zelf slaan.
Uiteindelijk kwamen we toch redelijk opgewarmd aan het begin van het partijtje. We waren met dertien man. Ook deze onevenwichtigheid werd soepel opgelost. Toen de stand voor oranje ondraaglijk werd (0-5) bleek Bob een gewillige banga te zijn. Alsof hij niet beter wist verruilde hij in één beweging de ene partner voor de ander.
Maar voor de onderlinge verhoudingen was het goed. Met Bob in de oranje gelederen kwam er meer druk op het doel van blauw. Dat leverde niet al te veel op waardoor de tweede periode eindigde in 2-5. En alsof het zo moest zijn, werd Bob voor zijn flexibele gedrag beloond met het winnende doelpunt: Boem boem banga.
Christel was ondertussen gekomen. Nog steeds een aangename verschijning, maar ze is wel aan een nieuwe bril toe. De meest onbenullige kick and rush acties bleken van grote schoonheid. We mogen blij zijn dat Mark Lammers niet langs de lijn stond, hij had zeker, ten koste van Teun of Take, één van ons aan zijn selectie toegevoegd. Maar leuk was het wel om met het eenzame publiek in discussie te treden. In het huidige hockey moet je niet al te eenkennig zijn.
Na afloop bleek dat er toch veel was gebeurd op deze frisse zondagochtend want vier man ging voor de koffie al naar huis. Misschien toch een beetje eenkennig. Of snel de laatste hand leggen aan het lijstje.

Gerrit Geuvers