Döner

Een uur lang vreesden we dat we bij de koffie geen taart zouden hebben. Voor de 3e keer had Pieter Jan een versnapering toegezegd. En weer leek die aan onze neuzen voorbij te gaan want de man was niet op het veld verschenen.

Wel deden veertien man en een vrouw de oefeningen van Tineke. De vrouw was gewoon Christel, maar dit keer als mede-trimmer. Haar verjaardag had er aardig ingehakt dus moesten er wat pondjes worden losgetrild. De mannen hadden daar geen oog voor en vreesden steeds meer het gebak bij de koffie.

Dit is geen Döner, maar Arretje Nof

De mannen gingen daarna inslaan met de laaghangende zon onder de wenkbrauwen of op de billen. Hoog en hard, met de backhand of een lage schuiver. En als klapper een rondje lopen en onderwijl elkaar het balletje toespelen. Geinig.
Maar nog steeds was van Pieter Jan geen spoor te bekennen. Dat hij zo met een afspraak om zou gaan wilde er bij ons niet in. Dat in tegenstelling tot een stukje gebak.

Het partijtje voltrok zich in redelijk evenwicht. Opmerkelijk was het vele balverlies. Slechte passes en slecht aannemen. Of helemaal niet. Daardoor golfde het spel en raakte menigeen met de tong de punt van de schoenen. Blauw maakte indruk maar beschikte niet over een snelle uitval. André vd A scoorde de winnende treffer.


PJ werkt netjes. Een scheutje rum erbij

Op naar de koffie. De trek in een lekker stuk gebak was zo groot dat we ons vermaakten met het nieuws over broodjes poep (Döner Kebab). Maar wie schetste onze verbazing toen we, binnen aangekomen, oog in oog stonden met Pieter Jan. In burgerkleding en met een baksel in zijn handen. Terwijl wij ons deze eerste zondag van de wintertijd koesterden in de zon stond hij in de keuken (zie foto) om Arretje Nof te maken. Erg smakelijk. Er werd uit volle borst gezongen voor PJ, die bekende niet eens jarig te zijn geweest. Maar nu wel, bij vocale acclamatie, opgenomen bij de Trimheren.
Volgende week is Arjen van Beek aan de taartbeurt. Op tijd beginnen, zou ik zeggen.

Gerrit Geuvers

Beurswaarde

De tijd dat Toin iedere zondag het veld kon overstormen lijkt achter ons te liggen. Afgelopen zondag werd hij deskundig afgestopt. Of was er meer aan de hand?
Ik heb nog een filmpje van hem op het dak van de nieuwe Rabobank http://www.youtube.com/watch?v=rbaEbqC4DMM. Toen groeiden de bomen, net als de gebouwen van de bank, nog tot in de hemel. Op het veld zette Toin de turbo aan en slalomde over het veld tot de plank trilde.

Nu weten we dat al die prestaties onder bedenkelijke omstandigheden tot stand zijn gekomen. De Rabo heeft zich teruggetrokken en dat is meteen zichtbaar op de zondagochtend. Voor anderen, zoals Ed, zijn er weer kansen om, schoon-aan-de-haak, het speelveld te betreden. Ed betrok een positie in het centrum van de verdediging om zijn overwerkte spieren een rustige herstart te geven. In ieder geval is hij sneller terug dan Ton Buchner bij Akzo Nobel. De koersen van DHC-trimheeren schoten dan ook omhoog. Afgelopen zondag stonden we op 18.

Tijd voor gebak zou je zeggen. Helaas is dat een minpuntje voor ons. Pieter Jan is al enige weken in beeld. Maar komende zondag gat het er van komen. Misschien kan iemand vrijdag zijn kantoor bellen om hem te herinneren? Of hebben advocaten dan prestatieverlof?
Na Pieter Jan is Arjen aan de beurt. Dus het lijkt erop dat het taartschema weer gaat lopen. Als we dat weten vol te houden is verdere koersstijging naar 22 mogelijk.

Het was zondag een lekkere pot. Christel leidde ons deskundig door de dressuur. De uitleg bij het afwerken op doel was duidelijk, maar toch best lastig voor mensen zonder oren. Tot haar grote opluchting zag Christel in het partijtje oranje tegen blauw de vruchten van haar investering terug. Voldaan ging ze koffie halen. En ondertussen maakten wij er een potje van. Scoren deden we nauwelijks maar inzet was er wel. De winst ging dit keer naar de verkeerde partij, maar dat maakte de sfeer niet minder.
Allemaal gunstige berichten voor mannen die nog willen instappen.

We kunnen nog groeien dus alle trimmers roep ik bij deze op weer te komen. Voor het geval van  overcapaciteit zijn we in onderhandeling met de organisatie Mars One, die voornemens is een kunstgrasveld op een andere planeet aan te leggen. Een beloning voor degenen die zich aan het taartschema onttrekt.

Gerrit Geuvers

Kers op de taart

De trimheren van DHC blijven een grote aantrekkingskracht uitoefenen. Nieuwe spelers sluiten op zondagochtend aan en slechts weinig haken af. Hoewel, de stille trom is een instrument dat we moeilijk kunnen traceren.
Wat dat betreft valt het op dat Toin minder vaak opdraaft. Nu schakelt zijn carriere wel heel snel door. Na de grijze pakken van de accountants lijkt nu de muziekindustrie voor hem te vallen: http://www.youtube.com/watch?v=j5kDlNvRIqM Toin zoekt de kersen op de taart.
De new kid in town was Serwin. Het blijkt dat er veel combinaties mogelijk zijn met "win", maar deze zondagochtend niet met blauw. Het partijtje liep redelijk gelijk op maar oranje trok uiteindelijk de winst naar zich toe : 5-4. Adrie was de man of the match. Hij speelde steeds met de aanvallende parij mee was overal op het veld te vinden. Ik denk dat hij deze zondag weinig mensen tot last is geweest.
Vandaag stond er dus weer een veld vol mannen. En een vrouw, Christel. Ook zij trotseerde de frisse wind om ons met een paar nieuwe oefeningen de kunst van het verdedigen bij te brengen. Maar haar inspanningen bleken ijdel, volgens Ed die zich rond 10 uur aan het hek meldde. "Weinig vooruitgang in de tijd dat ik er niet was," luidde zijn arrogante commentaar. Ik hoop dat fysio Bob hem op de bank in het clubhuis flink te grazen heeft genomen. Met zijn achillespees.
Ondertussen zaten wij te genieten van een stuk appeltaart en verhalen over overspeligen ("Wil je een triootje? Dan moet je nu naar huis gaan"). Want daar zijn we goed in, verhalen vertellen. Daarom nog een filmpje die de kracht van storytelling onderstreept: http://www.youtube.com/watch?v=trc_zTADROk De kers op de taart.
Volgende werk is het vast weer volle bak, maar zonder Pieter Jan. Als advocaat heeft hij zich eruit gekletst, maar de week erna is hij degene me de taart.

Gerrit Geuvers