europese verkiezingen

Een voorbeschouwing op de Europese verkiezingen. We zeggen allemaal te komen, maar uiteindelijk heeft bijna iedereen iets belangrijkers te doen. Alleen Bob Raterink, Gert Andela, Andre van den Acker, Pieter von der Fuhr, Toine de Ruiter, Henk Ebers en ikzelf. waren om 9.00 uur aanwezig. Later kwam Piet Adriaanse. Geen dames, dat wisten we. Maar al die anderen? Het was trimherenweer, hoewel iets aan de warme kant.
Bob, lijsttreker, Raterink leidde de zeven mannen deskundig over het veld. Geen blessures, ook niet bij Toine, lijstduwer, de Ruiter, die zich de afgelopen maanden wel had bekwaamd in het hardlopen. Toch nog even rustig aan, ook bij het partijtje op het halve veld. De drie hadden het niet eens echt moeilijk, maar met z'n vieren ging het ineens minder. Voer voor sportpsychologen: gingen de andere vier ineens serieus er tegen aan, of dachten die nieuwe vier ook de tweede vinger in de neus te kunnen steken.
De koffie was goed en voldoende. Daar had Piet eerst voor gezorgd. Bij het vertrek bleken Roel en Wim door Veteranen B ingelijfd te zijn. Dat was nog wel een redelijke smoes om de trimmers in de steek te laten. Ik heb me ook ingezet voor de veteranen. Lekkere westrijd, wel verloren, maar de 3-2 gemaakt. En geen blessures bij ons.
Acht aanwezigen van de 28, dat klinkt als ongeveer 30%. Een lage opkomst. Als groep hebben we dan wel niet getraind voor hockey, maar wel voor de Europese verkiezingen.

beloning

Wederom trimmersweer voor de aanwezige 15 mannen en een vrouw.
Komende twee weken moeten we het zonder de zo gewaardeerde ondersteuning stellen want zowel Christel als Tineke doen vakantiedingen. En ook Jaap is (toevallig?) in die periode niet aanwezig om met koffie en een welkomstgroet onze matineuze zondagse hockeyinspanning uit te luiden.
Als ik dit schrijf schuiven grote wolken voor de zon, maar om 9.00 uur was het zwerk nog zo blauw als de strepen van de Graafschap. Veel van de mannen had zich gisteren hetzij op de Vijverberg, hetzij voor de televisie zitten verbeiden op een doelpunt van de superboeren. Maar die kwam er niet. Het aantal kansen dat de mannen nodig hebben om te scoren is niet bij te houden.
Ons trof dat probleem deze ochtend niet. iedere kans een doelpunt zou je bijna zeggen, enerzijds door ontachtzaam verdedigen, anderzijds door vloeiend aanvalspel. Dat blauw uiteindelijk won ontstond door het uitspelen van de overtalsituatie (ook zo'n leerpuntje voor de Graafschap). Arnold was ondanks de grote handelingssnelheid voorin niet voldoende om de wedstrijd te kantelen. En de ruit die oranje op het middenveld hanteerde leek soms op vlieger of werd vakkundig ingegooid door blauw. Belhamels.
De wedstrijd werd beslist door een ongelukkige samenloop van omstandigheden bij oranje in de defensie, waardoor zelfs AZ een wedstrijd kan verliezen. Ook voor ons is dus video-opname van de spelpatronen niet het instrument om naar eeuwige roem te reiken.
Applaus langs de kant zou daarentegen het goed doen. Ed verscheen in burgermanspak op de parkeerplaats met een welgemeend advies aan Henk, maar dat was alles. Zelfs de spelers van veteranen B waren niet van zins om onze inzet te belonen met een ovatie.
Waardoor de koffie van Jaap enige, maar warme, beloning was.

Opgestaan

De Heer is waarlijk opgestaan. Maar deze jongen is blijven liggen. Daarom geen uitslag van blauw tegen oranje en geen verslag van de eier-eetwedstrijd in het clubhuis. Was het de kater van de wedstrijd tegen NEC?
Het paasfeest viert de wederopstanding. Een wonderlijk verhaal uit het Nieuwe Testament waarvan ik altijd dacht dat het neergepend was door gefrustreerde volgelingen om de moed (het geloof) er in te houden. Om zeven weken later, toen het vuur toch langzaam weer uitdoofde, met Pinksteren ons het licht te doen zien.
Maar het blijkt allemaal echt gebeurd te zijn, bijna 2000 jaar geleden. Jezus was niet meer in zijn graf, opgestaan uit zijn grot. Weer helemaal terug van even weggeweest.
Zo voelde ik me ook vandaag. Maar volgende week ben ik weer van de partij. In ieder geval tot Pinksteren, want wie weet welk licht mij dan in de ogen schijnt.

Ongekende krachten

Het was een beetje fris, vergeleken met de lentehosanna van donderdag en vrijdag, maar het kon de 17 trimmers niet deren. De aankomst lijkt nog het meest op een oude mannenprobleem: het druppelde lang door, maar toen iedereen er was wervelde het 16-tal (Fred viel al snel uit, wat er was is mij niet duidelijk, maar succes) als een jonge god over het veld.
Oranje was sterker en scoorde er lustig op los. Op rechts wisselden Andre en ik geregeld met het maken van een doelpunt. Alleen Jan maakte er een voor blauw. De moraal bij blauw zakte dieper en dieper weg. Het moment voor de genadeklap was aangebroken. Maar ook het signaal voor het winnende doelpunt. Dat boorde ongekende krachten aan. Het begon in de verdediging waar Wim met alle hem ter beschikking staande middelen de bal weg kreeg. Uiteindelijk maakte Pieter de winner. Zoals gewoonlijk iedereen blij.
En in het clubhuis trakteerde Roel (goede partij weer gespeeld) op Hummelse moppen. Hans moest erkennen dat het hem niet lukte elke keer eenzelfde vorm te draaien. Dus alle complimenten aan Leo Ebbers. En aan Roel, die er ook nog een waargebeurd verhaal over een chiwawa aan koppelde.
Volgende week is het pasen, Christel zorgt voor eieren, dus een broeds partijtje.

Bert de mentor

Alweer een trimmer in disguise. Dit keer was het Bert die zich wervend ophield bij de zakenmanifestatie van de Graafschap.

Acquisitie betekent niet alleen maar babbelen maar ook veel aantekeningen maken.

Hij vertelde dat hij jonge ondernemers mentort op weg naar een succesvolle zaak. En zondag zorgt hij voor de doelpunten. Soms.