Leven in het masculaat

Mannen mogen weer mannen zijn. Trimheren ook. Het emancipaat is verdreven. Het app-bombardement heeft de beslissende slag toegediend.

stijlvol bombardement

Slechte moppen als bommen, ik kan er zelf niet goed tegen (dat is mijn vrouwelijke kant, mag best), ze hebben de duw gegeven. Het scheelde dat ze uit een KLM-vliegtuig werden gegooid. Toch nog a touch of class.
Het voorjaar breekt weer aan. We mogen weer naar buiten met motorzagen, bijlen en rollend materieel. En tegen een boom plassen. Toch is de man nog niet bij iedereen wakker. Komende zondag (dat is morgen alweer) is de volgende trainingsdag "leven in het masculaat". Zet je wekker met motor-ringtone.

landingsverbod

de mannen, nog zonder Piet, met pootjes omhoog

De training vorige week begon niet goed. Er was verwarring over wel of niet gaan. Onze piloot durfde niet te landen op een bevroren veld waardoor de halve app-groep zich nog eens omdraaide naar moeder de vrouw/maîtresse.
Toch waren we met 11 mannen. Weer een ongelijke strijd, maar spannend was het wel.

diepe sporen

Het veld was verre van bevroren waardoor onze lompe hak- en duwwerk goed tot z'n recht komt. De matige techniek wordt keurig gesmoord in het zachte kunstgras en gemaskeerd door de hobbels van het veld. Ook de intensieve voorbereiding trekt diepe sporen in onze kwaliteiten. Jan zet de pionnetjes uit maar smokkelt die tijdens de oefening een stukje verder. En gewoon in hetzelfde tempo doorlopen.

pootjes omhoog

De techniek van Jan was duidelijk. Hij mat de echte mannen af en sluit zich bij de teamverdeling bij de belegen, suffe collega's. De druistige vijf (waaronder ondergetekende) liepen het zestal volledig onder de voet. Toen kwam de ommekeer. Een exact aanwijsbaar moment, want bij de stand 9-3. En ook de oorzaak is wetenschappelijk exact te duiden: vermoeidheid door de oefeningen van Jan en overmoed door de landslide voorsprong. Laat het duidelijk signaal zijn: we zijn er nog niet met een goed gevoel over onze eigenwaarde. De vijand moet op de rug, met de pootjes omhoog.

whiskey in het masculaat

er valt nog veel te leren

Daarna was er koffie. Dit keer nog wel. Want de laatste trainingsdag "leven in het masculaat" gaan we pure malt-whiskey atten.
Dan zal ook niet meer worden toegestaan dat we op de bank met de benen tegen elkaar zitten. Bij de oefeningen (voor het partijtje) zullen we daar morgen al aandacht aan schenken.

Het masculaat, het bestaat voorlopig vooral in onze dromen. En op zondagochtend, tot 11 uur als de rest van het land wakker is geworden.