zondag 19 juni 2011

Vadertje Obama

't Is vaderdag en toch staat een groot aantal mannen klaar om zich in 't zweet te werken. Wat heet: eerst moet de regen worden getrotseerd. Maar echte mannen zijn niet van suiker en bestaan uit onoplosbare wilskracht. Regen krijgt daar geen vat op.

Om nog onduidelijke redenen mocht ik de oefeningen leiden. Het begin gaat op routine maar tijdens het rekken was ik blij met Henk die met een subtiel gebaar een aarzeling in de oefeningenstroom vlottrok. Met een beetje hulp van je vrienden kom je er wel.
Het inslaan kende een bijzondere variant met eerst Ed en daarna mij op doel. Harde ballen op zondagochtend. Maar het goede gevoel was aanstaande, dat was wel duidelijk. Alle voortekenen wezen er op. Eigenlijk ook het partijtje blauw tegen oranje.

Hoe oneerlijk kan het zijn. De ster van iedere zondag in hetzelfde team als de snelste. En in het andere team de beide positievaste Berts en ondergetekende die vandaag een "Pietertje-kom-moar-efkes-wisselen-jongen-goe-gedaan"-gevoel had.
Het resultaat was dat oranje de doelpunten aaneenrijgde en dat blauw een nederlaag werd aangepraat, "maar jullie hebben wel veel kansen gehad."
President Obama heeft zich, in de aanloop naar vaderdag als een betrokken vader neergezet. Hij helpt bij de coaching van zijn basketballende dochter. Lijkt me fijn zo'n hulpcoach. Nog erger dan Cruijff die even naast Beenhakker komt zitten. Vadertje Obama.
Maar ik denk dat iedere Obama ons aan een doelpunt had kunnen helpen. De neuzen van blauw stonden niet in dezelfde richting, er was geen lijn in het spel en er was onnodig balverlies. Ook lieten we niet de bal het werk doen. En we verdedigden niet goed vooruit. O ja, onze verdediging was een geitenkaas.

We stonden dus op het punt van een afstraffing van heb ik jou daar, maar dan is er altijd nog het fenomeen dat alleen Trimheren DHC kent: het winnende doelpunt.
Als een phoenix herpakten we ons. Bert stopte ongeneerd de inzet van Andre met de voet. En in de volgende aanval gebeurde het. Wim over links, balletje voor en Roel frommelde wat en de bal hobbelde over één of meerdere sticks het doel in.
Heel mooi en natuurlijk terechte overwinning, maar het mooiste was de juichende Roel. Het is al een hit op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=8jlsvb6XnOo

Volgende week gewoon weer een verslag. Alsof je er zelf bij bent geweest.
Met smeuiïg smeerbare groet,
Gerrit Geuvers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten