zaterdag 19 juli 2014

Helden

Vlak voor de vakantie gaat de tijd sneller. Er moet nog een klus of drie af, de vouwwagen moet worden ingepakt en de vakantiebestemming moet bepaald worden. En liggen er nog kranten die gelezen moeten worden.
En nog twee verslagen van de trimheren. 

Het is vrijdagavond, via twitter krijg ik een foto van een man met mitrailleur die trots een poppetje laat zien. Het poppetje zal van een kind uit de MH17 zijn. De man is een separatist uit Oost-Oekraïne. Machteloze woede maakt zich van mij meester. Als ik daar met een hockeystick stond had ik net zo lang gemept tot ik alleen nog maar een klein handvat in mijn handen had. Of door die ander bivakmutsen zou zijn neergemaaid.
Want dat is het lot van de held: hij gaat strijdend ten onder. Contador met een gebroken been, Froome met een gebroken pols, Neymar met een gebroken ruggenwervel. En tweede garnituur gaat met de eer (of de gouden bal) strijken.

de helden van zondag
De helden van afgelopen zondag hadden speelden met 7 tegen een overmacht van 8. Selwin nam de verantwoordelijkheid om halverwege over te stappen. In oorlogssituaties goed voor de doodstraf, in vredestijd goed voor een lintje wegens sportief gedrag. In het geval van Selwin met een mooie spread van verlies en winst.

Voor ik het verslag van afgelopen keer probeer te herinneren wil ik nog even een ware held noemen: Frank. Met gevaar voor eigen risico (naalden) grist hij afval langs de randen van het veld waardoor het hockeyterrein er voor de duur van een dag weer netjes bijligt. Standbeeldje!

Spijtig genoeg weet ik verder niet zo veel meer te vertellen, waarschijnlijk speelde ik zelf heel slecht. Ed was volgens mij wel goed. En Bert scoorde nog. En Rogier was weer snel in de combinatie.
Marcels motortje
En, o ja, nu weet ik het weer, Marcel speelde erg goed. Waar Messi het laat liggen pakt onze kaakchirurg met de zachte g het op. Hij is begonnen aan zijn vijfde jeugd.
Na afloop, als menig trimheer om verschoning roept toont Marcel het geheim van zijn bloeiperiode. Een geheimzinnig kastje aan een sjorband, waarvan de hele goegemeente, Arjen voorop meent dat het een hulpmotortje is.
de rits-rats-klik-fiets
Maar in deze is het weer zo: de pot verwijt de ketel dat-ie zwart ziet, want even later jengelt Arjen op zijn elektrische vouwfiets voor de troepen uit. Een mooi ding, fraai ontwerp, handig en snel. En die standaard is geniaal. Maar is het iets voor helden? Je kunt er volgens mij zelfs met én een gebroken been, en gebroken pols én gebroken ruggenwervel nog mee fietsen. En dan ben je nóg als eerste thuis (mag ik ook een rondje?).

Voor alle helden, tot de volgende keer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten