zondag 10 januari 2016

trimheren-way-of-live

Het goede nieuws: Fred was wederom aanwezig. Zijn goede voornemens houdt hij nu al twee weken vol. En: Marcel was weer terug aan het front, de ribben zijn weer terug in de vouw na de actie over het hek. En: Tineke kan haar voet weer een beetje belasten. Ze was al begonnen als PA door de appjes van Marcel te beantwoorden, waarvoor dank. Succes met het verdere herstel.

Er was ook slecht nieuws: oranje heeft verloren. Ondanks veel inzet en draafwerk ging de voorsprong van 5-2 verloren in een 6-12 verlies.
Daarbij moet worden aangetekend dat een transfer tijdens het partijtje het moraal flink aantastte. Het leek wel of we ineens tegen een overtal stonden te spelen. Maar goed, dat hoort allemaal bij de Trimheer-way-of-live: als het niet bevalt passen we het aan.
De inzet van oranje in het eerste deel leidde tot uitputting in de latere fase van de wedstrijd. De transfer van Ed naar oranje kwam te laat en aan zijn spel kleefde bovendien een paard-van-troje-geur. Paul was de enige die constant het zoet der overwinning mocht smaken.

Anders wordt het als het bestuur met plannen komt over contributie. Onrust ontstond in de gelederen omdat de verspreide ALV-agende geen nadere informatie gaf over de plannen: contributie, maar wat? Ook zat er geen begroting of rekening bij. Dus we konden ook niet opmaken welke kant het opgaat.
Duidelijk is wel dat we vinden dat we al genoeg betalen: we zijn voor 215 euro contributie bijzonder blij dat we na een spelletje en een zelfverzorgde training in het clubhuis mogen plaatsnemen. O ja, en dat een aantal van ons wedstrijden fluit van wildvreemde teams. Allemaal voor de club.

Maar laat ik uitgaan van de voor de hand liggende gedachte: trimmers krijgen een verlaging van de contributie. Van de besparing zal Ed dan binnenkort schoenen in het woeste kleurenspectrum van metallic en neon blauw en groen aanschaffen die hem verend de doelpunten laten scoren waar hij zo van droomt. En ik speel dan met een soort breinaald omdat ik in de duels moet leren af te glijden.

Dat wil dus zeggen als die verlaging er komt. Anders wordt het hakken en schoppen met oude stick en lompe schoenen.
Het gaat goed met de club krijgen we te horen. Dat is mooi, maar met de trimheren gaat het minder. Deze zondag waren we met 11 man, van een groep van 20. Want let wel: de aankondiging alleen al voor een bijdrage voor de koffie (sinds jaren) is een aantal al te veel. Ze stemmen met de voeten. De resterende mannen genieten stuk voor stuk van de zondagochtend. Ik hoop dat we er nog lang van kunnen genieten. Klink ik dramatisch? Dat kan. Maar volgende week ben ik er weer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten