Ik had dit niet verwacht. Ons cake-momentje wordt een
politiek reddingsmiddel.
Sinds ‘Trump’ is alles anders. De machtsovername door de
horrorclowns kondigde zich al aan met de overwinning van Nigel Farage. Hij kon
zijn eigen zetel niet eens winnen maar kakelde wel de Britten naar een Brexit.
En natuurlijk in zijn spoor de blonde volksmenner Boris Johnson.
Nu is de revolutie van de blanke boze boer volledig met de
overwinning van Trump. Ook hij kon niet eens de meeste stemmen winnen maar toch
zit hij straks in het Blanke Huis. En ook ging alles onder zijn vingertjes
failliet, maar dat maakt allemaal niets meer uit. Je hebt altijd nog de vlucht
vooruit. Straks zit hij in het Blanke Huis.
Moet ik het nog hebben over onze eigen boze blonde blanke
boeman?
En wie krijgt de zwarte
piet? De elite.
Ik voel ons aangesproken. Als zondagse Trimheren zijn wij
immers het elite-corps bij uitstek. Maar nu zitten we ineens in het hoekje waar
straks de klappen gaan vallen.
Wie beschermt ons?
We hebben gevaarlijke sticks en een scherpe tong en pen.
Maar daar kom je niet ver mee als een woedende minderheid wil gaan afrekenen.
Volgens mij is er een remedie want als intellectuele
bovenlaag kennen we onze klassiekers. Vlak voor de Franse Revolutie losbarstte
zou Marie Antoinette het probleem van de hongerende boeren hebben willen
oplossen met ‘Qu'ils mangent de la brioche’, vertaald: ‘laat ze dan cake eten’.
Laat dat dan onze kracht zijn: veel cake, iedere zondag
weer. En als er geen boze blonde boeren zijn dan eten we het lekker zelf op.
Gerrit Geuvers
 |
| blauw was echt in de meerderheid |
 |
| het elitecorps |
 |
| Prins Paul presenteert zijn cake |
 |
| voer voor de boze blanke boer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten