zondag 23 april 2017

de magie van het ondertal

November? Welk jaar dan? Nou jou, Sinterklaas komt ook maar één maand per jaar.
Maar hier is weer een verslag van de afgelopen zondag. Wat heet, zelfs een terugblik op voorgaande weken waar veel is gebeurd.

Het gaat om Selwyn. Hij is een paar weken geleden in botsing gekomen met mij. Ik, head first, was groggy en had een paar dagen last van hoofd- en nekpijn, maar mijn plaatsgenoot was dermate hard getroffen op het sternum dat hij nog steeds een beetje onwel is.
Ik heb 'm wel getroffen bij een wedstrijd van de Graafschap, maar dat is voor ons beide tweede keus. En de eerste keus (Eagles) zijn al in net zo slechte vorm als het borstbeen van Selwyn. Met andere woorden: beterschap.
Vandaag ging het een stuk beter. Net als André van den Akker had ik gekozen voor de hardloopschoenen. Het draafde lekker maar de korte wending had ik niet in huis. Dat had verkeerd kunnen aflopen maar ik kon vanmiddag nog gewoon de steiger op om het Wielercafé verder op te bouwen.

Het partijtje begon stroef. We hadden een week geemist want de Eerste Paasdag was gevuld met eieren. Alleen André ten Berge, die nog niet in de whatsapp-groep zit, was present. Een mooie klus voor Jan, die onaangekondigd met vakantie is gegaan, als beheerder van de cake-club.
Jan was er niet bij, dat is op zich natuurlijk jammer maar ook een ernstig gemis omdat het cement uit de groep valt: geen pionnen, geen ballen en geen hesjes. En ook Ed was er niet. Dus was er ook geen cake-beurt. En to make matters worse: de sorteerhoed van Selwyn werkte ook niet. Geen sticks op een hoop om de partijen de verdelen.

Een kale bedoening, maar toch was het een gezellige en hoogwaardige partij. De teams werden verdeeld op natuurlijke kleuren. Van blauw waren er zes, van de rest waren er zeven. Die kregen uit de kattenbak van menige auto een fluoriserend hesje aangetrokken waarbij de een iets strakker en de ander lubberde. Maar het maakte wel indruk waardoor het zevental met het winnende doelpunt ging strijken. Toch was het zestal van blauw effectief want de stand voor het winnende doelpunt was in hun voordeel. Ze maakte goed gebruik van het overtal (van de andere partij). Toine had zich met zijn kenmerkende enthousiasme door de fluoriserende defensie geslalomd. Aan de andere kant toonde Paul zich bijzonder effectief.

Het eindsignaal was dus een cold turkey. We moesten zonder koffie, cake en waargebeurd verhaal van Hans afscheid nemen van elkaar.
Volgende week is er voor iedereen weer een kans. Dan neem ik de sleutels mee van het Wielercafé zodat we in ieder geval daar een kop koffie met cake kunnen wegwerken.

Gerrit
Help, dat was nabij
tableau de troupe


Geen opmerkingen:

Een reactie posten