Het kwam allemaal door Christel. Ze maakte Jan lummel (omdat-ie zijn shirtje was vergeten) en zij bezwoer ons eens ergens anders te gaan staan dan je gewend was. Dat bracht Bert Meijer in de spits. Bert, bekend van zijn positievaste spel, verbaasde vriend en vijand met de gelijkmaker. En daarna de voorsprong. En daarna nog zeven. De tiende werd hem niet gegund, want Jaap stond klaar met de koffie.
Blauw was helemaal de kluts kwijt van deze eruptie, ik zou zelfs zeggen ejaculatie, van oranje. Het was een tactische zet die ons (blauw) uit het spel haalde, te meer omdat oranje er verder eigenlijk helemaal niets van bakte. Iedere bal ging mis, maar met Bert in het doelgebied leek iedere blindganger een feestnummer te worden.
Blauw deed het ook niet goed, in ieder geval niet beter dan de Graafschap in de eerste helft afgelopen vrijdag. Opgelegde kansen waren niet besteed aan de Toin in zijn nieuwe rol als linksbuiten en Bert (rechtsaussen).
En dan de lummel. Jan speelde met de aanvallende partij mee. Dat koste hem omschakelen maar ons ook. Wij zijn toch ingesteld op consistent en collegiaal gedrag. Dit voelde als matennaaien. Oranje had daar het minste moeite mee en schakelde de Judas soepel in hun spel in en stootte hem met hetzelfde gemak weer terzijde.
Tja, sport is hard. Niks geen festival. Volgende keer zijn de messen geslepen (voor de taart van onze topscorer Bert).
Gerrit
Sappige blog, Gerrit! Goed dat je terug bent. Met je hockey was het nog even wennen maar je verslaggeving is weer helemaal een plezier om te lezen (zelfs voor een blauwe). Bert Kr.
BeantwoordenVerwijderenDank voor het uitmuntende verslag. Dankzij dit verslag heb ik mijn kinderen kunnen overtuigen dat het echt waar was. Uiteraard pak ik de uitdaging op wat betreft de taart. Die is er zondag!
BeantwoordenVerwijderengroet, Bert M.
Bert als je mij a.s. zondag laat scoren zal ik de week daarop trakteren deal?
BeantwoordenVerwijderengrtn arnold