ezel

Beste mannen,

Achter de gordijnen regende het. Maar uit bed stappen was geen enkele moeite, want het regende niet zo maar. It's raining men. Een hele mannenbui van 18 stuks overspoelde het kunstgrasveld. Het partijtje is de hoogmis, het moment om te scoren. De oefeningen waren verplichte kost, op deze regendag toepasselijk als voorvocht te typeren.

Christel liet ons na een paar korte oefeningen, waar André zich nog heel goed de innovaties van de vorige les wist te herinneren, snel de hesjes aantrekken.
Bert Kruijff was getooid als schildersezel. Over de welvingen van zijn buik vormde het schilderij van een bekend naaktmodel. Dus de hele groep zong: "hij mag vandaag de ezel zijn!". Hij ging uit zijn dak, want hij mocht met Marjolein, samen in één pak. Bofkont.
Maar de eerste ballen waren aan hem niet besteed. Hij bleef maar kijken naar zijn mooie t-shirt, waardoor er geen diepte in zijn spel zat. Maar uiteindelijk maakte hij wel het verschil met twee punten.

Voor mij was er geen score bij. Ik geloof dat ik wel drie doelrijpe kansen om zeep hielp. Maar toch kan ik niet zeggen dat ik het slechts hoefde te hebben van het voorvocht: een loopactie en steekpass op Arnold gaven genoeg voldoening. En veel storen. Mijn liezen voelen aan als gitaarsnaren. Heerlijk.
Aan de andere kant maakte Pieter een fraaie solo ook niet af en leek het op een bloedeloze 2-1 uit te lopen. Totdat Bert Kruijff was uitgekeken op zijn t-shirt. Met een paar subtiele intikkers zette hij de kwaliteit van oranje in z'n hesje: 2-3.
Gelukkig voor de verliezers was ondertussen de zon doorgebroken. Best fel, hoor. Volgende week factor 12 mee.

Maar die volgende week is zonder mij, want ik ga gezellig een begrafenis van 20 jaar geleden herdenken. Toen waren we nog geen ezels. Jongens waren we, maar aardige jongens, al zeg ik het zelf.

Gerrit Geuvers