Stavast

De zomer nadert, maar vakantie wordt het niet voor de trimheren. Want als een massief regenfront ons niet kan weerhouden, dan geldt dat zeker niet voor iets als een vakantie. En dan nog: er moet in dit land toch nog ergens het hoofd koel worden gehouden? de grote lijnen worden bewaakt? Het land gaat de komende maanden op vakantie en de rest drijft de spanning voor de verkiezingen op.
Afgelopen zondag bleek dat bij DHC 10 mannen van stavast gereed staan om een anker en kompas te zijn in deze moeilijke tijden.
De eerste zondag van de zomer luidde geen zomers weer in. De buienradar was door bijna alle aanwezigen grondig bestudeerd. We wisten precies wanneer het een beetje droger zou worden. De bedoeling was om tussen de druppels door te spelen. Dat leek nog aardig te lukken. Maar met de stand 5-3 voor oranje braken de vliezen gods. De brildragers waren in het nadeel, hetgeen genadeloos werd afgestraft door de mannen met visie.
Maar het was een mooie gelijkopgaande partij die eindigde in 6-6 met de winner van de stick van Paul.
Paul, die met en grote bakplaat kwam aandragen. Daarop een appelcake die de hongerige trimheerbuiken deed glunderen. En hij was niet eens jarig. Het bleek een soort inauguratiecake. Het collectief heeft hem met het gebruikelijke feestlied verwelkomt. Bij acclamatie laten we zeggen.
Vervolgens werd de doopceel van Adrie werd gelicht. Op speciaal verzoek van Hans, de ceremoniemeester van de koffietafel. En eigenlijk ook wel van de wedstrijd. Alleen Hans kan "met twee handen!" zo helder en overtuigend zeggen. Alleen denk de aangesprokene iets met "rug op" of "ergens heel diep in". Maar verder daalde niets dan complimenten over de teamgenoten heen.
Al met al was duidelijk dat Hans viste naar een eervolle vermelding in deze column. Hij heeft het moment goed gekozen. Rutte gaat helemaal voor het torentje, Hans voor het sneiorschap.
Maar vooralsnog schikt hij zich onder de bezielende regierol van de dames. Want het onderwerp: nodigen we vetaranen L uit voor de zondagochtend, parkeerde Hans soepel naar Christel en Tineke.
We wachten af, maar duidelijk is dat daar erg veel humor en sfeer van te verwachten is.
Nu zijn dat elementen die we al hebben. Hans en Jan trokken hun moppentrommel open en tijdens de wedstrijd is geen onvertogen woord gevallen. Maar iets meer hockeyend vermogen zou welkom zijn. Nou lijkt vooral loopvermogen nog ons unique selling point. Dat mag wel iets diverser.
Ik weet dat de veteranen nogal vrees hebben voor de inloopoefeningen, maar daar hebben we een oplossing voor. Roel nam zondag het voortouw, en straalde rust uit voor de groep.
Als ik het zo bekijk hebben we misschien straks we leiderschapskwestie. Hans of Roel. Ik ben voorverkiezingen. In de voorbespreking op mogelijke verkiezingen heeft Hans al voorzichtig aangeboden een uitje te willen gaan bedenken. Van Roel is nog geen gimmick, maar hij broedt nog.
Als we maar uitkijken dat we onze Stavast-rol niet te grabbel gooien. Dat kan het land niet aan.

Gerrit Geuvers