Republiek der Trimheren

Ruim een week geleden schaatste ik nog op de visvijver bij Braamt en het hockeveld was nog bedekt met sneeuw. Misschien dat dat een deel van het smadelijke verlies (11-5) van vanochtend verklaard, in ieder geval mijn aandeel daarin.


het was koud, maar zo koud?

Maar ook Andre van den Akker vertoonde zich vorige week op de ijsvloer en hij zat bij de winnaars. Hij bediende zich echter van middelen die nog niet zijn toegestaan. Voor alle niet aanwezigen: hij was niet met de racefiets op het veld, tot aan zijn kruin gevuld met Fuentes-bloed, maar als voetballer aangesteld.
Maar 6 doelpunten verschil is te veel om de schuld aan een ander te geven. Dus zijn felicitaties op z'n plaats. Na afloop beklaagde Jan dat het oranjeteamdaar  niet zo goed in was, met als gevolg een gang bang aan gelukwensen. Met het schaamrood op de wangen nam Jan zich voor volgende keer bij de verliezers aan te sluiten.
En andere reden voor het slechte spel van oranje waren de hesjes. Oranje stinkt gewoon als je het lang laat liggen. Daarover zo meer.
De opkomst was niet hoog. Maar de mannen die er wel waren zijn weer helemaal scherp. Eerst de verplichte oefeningen met lullige rek- en strekoefeningen. Het was een eer om als een soort Olga Commandeur voor jullie te staan. Maar het deed mij ook een beetje denken aan ons koningshuis. Zijn er geen andere methoden om een beetje opgewarmd te worden. En dan nog: hoe zinvol zijn rek- en strekoefeningen. Maar ook hier geldt, net als bij onze staatsvorm, er wordt een beetje aan geknabbeld maar echt bij de tijd wordt het niet. Ik leer er wel mee te leven. En miss microkrediet nemen we wel op de koop toe, als wij Christel en Tineke maar houden.

Paul voert stinkend oranje af

Ook Jaap houdt van tradities. Vier kannen koffie voor negen koffiedrinkers (er komen steeds mer theeleutjes). Om hem niet teleur te stellen neem ik een overdosis. Stuiterend zat ik op de fiets. Van schrik nam ik de weg die alleen voor auto's is bedoeld. De weg naar de republiek is ingeslagen.

Gerrit Geuvers