2014, het jaar van verhalen

Verhalen hebben de toekomst. Meestal strekkend naar een ver verleden schetsen verhalen een wenkend of dreigend perspectief. Of een moraal en daarmee onze culturele kaders. De verhalen van de eerste zondag hadden alles die je van verhalen mag verwachten

Toin: jij ook, jij ook ...

Het leek zo'n standaard eerste zondag van het jaar: zorg dat je op tijd bent om te voorkomen dat je handenschuddend een afwerkplek afloopt: jij ook, jij ook, ja jij ook, … Het overkwam Toine, 's zondags toch al niet zo matineus. Nu was zijn rechterhand al voor de training aanving afgetraind.

En toch gingen we van start, het nieuwe jaar lonkte immers. Het goede van vorig jaar werd behouden: de ellipsjes om de pionnen. Veel wenden en keren. Best vermoeiend maar niet zo erg dat ik er bij moest gaan liggen.

arbitrair

Het spelletje ging lekker gelijk op, maar oranje scoorde toch meer dan blauw. Oranje trok aan de langste wortel, maar had daarbij het geluk dat topscheids Piet A. het mooiste verhaal had bij een arbitrair doelpunt van blauw. In de cirkel wilde laatste man Toine de bal over de achterlijn jagen maar strandde daarbij met de bal op de stick van (allerlaatste man) Ed die half open stond waardoor volgens de wet van "hoek van inval = hoek van uitval" de bal in het doel belandde.
Als echt allerlaatste man, oranje had belachelijk veel mensen in de verdediging, had ik het nakijken. Het kostte me even tijd over deze klap heen te komen, maar ondertussen had Piet A. het reglement uitgelegd en de bal weer in bezit genomen.

kusje erop

Ook zijn mond staat nog scheef

Toen André van de A. was gearriveerd speelden we het winnende doelpunt. Ook daarin trok oranje aan de langste stokje. Waarschijnlijk was dat voor blauw één vernedering te veel en wilde om de definitieve winner te spelen. Nou die hebben ze gekregen: Henk M ging over de stick van Frank -the butcher - L. Ik hoorde hem nog lachen toen-ie passeerde, maar vlak daarna lag hij head first op het kunstgras. Na enkele goed gekozen woorden en dito aanrakingen tilden we Henk weer overeind. Zijn ogen stonden nog helder, zolang het bloed nog op zijn wenkbrauwen bleef hangen.

Henk wordt in de watten gelegd

Het spelletje was vreemd genoeg in één keer voorbij. Frank likte de wonden van zijn opponent. De foto's hiervan zijn in bescheiden oplage en bescheiden tarief beschikbaar. Dan praten we nergens meer over.

wangedrag

In het clubhuis ging de verzorging verder, maar ook het leven in het algemeen. Dit keer was er tijdens de koffie geen plek voor bijna waargebeurde verhalen van Hans maar het verhaal van Piet A. Zijn zoon had een boottochtje IJmuiden-Newcastle gemaakt maar niet terug. Dat kwam door overmatig drankgebruik van groepsgenoten en ijverige beveiligingsmensen. De groep werd als geheel verantwoordelijk gehouden voor het wangedrag van enkelen. Het wangedrag werd overigens op geen enkele wijze voorkomen door bijvoorbeeld op enig moment de bierpomp te sluiten. Pas na een paar dagen in Engeland bleek bij aankomst op de rede van Newcastle dat de groep niet welkom was op de boot DFDS. Omdat ze geen zwembroek bij zich hadden ging de terugreis door de lucht. Iedereen enkele honderden euro's lichter en veel ervaringen rijker. Het laatste woord is nog niet gezegd.

Piet ontpopt zich als verteller van verhalen

hoofd vol verhalen

Ook onze gemoederen, toch al flink bezwangerd deze ochtend, tuimelden over elkaar heen. Of Piet er iets mee kon weet ik niet, maar het zette ons aan het denken over jurisdictie op Deense boten, omgangsvormen met mensen in een uniform en het aantal kapiteins op een schip.
Met een hoofd vol verhalen en andere bagage verlieten we de werkplek van de trimheren.
Kom daar volgende week nog maar eens overheen.