Vuilnisman!

Een dame bij de trimheren? Ik dacht aan een grap. Toen de trainsters Tineke en Christel waren vertrokken meenden we dat een andere trainster wel tegen een stootje moest kunnen.

uitwisseling van ervaringen en tips

De uitwisseling van ervaringen van ons langs de digitale of fysieke snelweg zijn niet direct geschikt voor gene zijde van de schutting. Ook niet voor bedoeld. Zeker niet voor dames. In onderhavig geval gaat het om een meespelende dame.

Voortschrijdend norminzicht

Van ons zelf denken wij dat taal noch teken van de trimheren geschikt is voor de tere damesziel. Maar misschien zijn wij wel de enigen die er zo over denken en kent de wereld om ons heen voortschrijdende normmutaties waar wij onvoldoende zicht op hebben.

Ik suggereer niet dat trimheren op zondagochtend onder een kaasstolp leven. Nee, geenszins. Wij zijn op de hoogte van de Pietendiscussie, alle Prinsjesdag-hoedjes, weten wat Obama met ISIL bedoelt en waar Swahililand ligt. Ook over de nieuwe rol van Marco van Basten zijn alle opinies over de koffietafel gegaan.

Diederik verzorgt koffie, GeKo's van André

Groen in de VOC-tijd

Koffie van de hand van Diederik die door een blessure eerder van het veld moest waardoor wij na het winnende doelpunt (was het Jan of toch de veelscorende Arjen van Beek) meteen konden aanschuiven. En laat ik in dezen ook de geblesseerde Toin noemen die met een waterkoker de theedrinkers onder ons (hijzelf) kwam blij maken.

Over de aanmelding van dame hebben we het niet meer gehad, belangrijker zaken behoefden een uitgesproken mening.

Swahililand heeft een fijn plekje op de wereldbol gekregen (“veel plezier daar”), slaven uit de VOC-tijd zijn wel degelijk ook groen en blauw geweest en Marco van Basten is niet het voorbeeld voor de voorzitter van onze club.

Triangel

Zelf vond ik de beslissing van Marco getuigen van grote zelfkennis en moed: een stapje terugdoen, van koning naar pion bij het veelbelovende AZ’76. Maar Arjen, en in zijn kielzog de andere trimheren, was van mening dat hij nooit de tweede viool zou mogen opeisen. Zelfs met een triangel vraagt Don Marco nog teveel aandacht. De voetballers van zijn team houden van duidelijkheid: één leider op het veld. Alleen de schrijvende en twitterende pers kan meerdere kapiteins op een schip nog wel waarderen.

De conclusie was duidelijk, Marco had moeten vertrekken. En een vreemde manier van directeur Ernest Stewart. Hij had hem dat toch moeten vertellen? Of hem gewoon laten ophalen.

Vuilnisman

Dat hebben we hier bij DHC toch ook gedaan. “Vuilnisman! Kan deze zak ook mee?” Alleen ging het bij ons om een man zonder functie. Weliswaar de eerste viool maar verder ongrijpbaar. En toch is-ie weg. Of er nu nog een kapitein op het schip zit weet ik niet. We zullen het zien.

Trimheren zitten ondertussen niet stil. Na een gloedvol betoog van Arjen, dat achteloos uit de mouw werd geschud, werd hij op het schild gehesen. Tussen de kakofonie van meningen werd iedereen even stil van Arjens woorden. Een elevatorpitch waaraan zelfs de liftpassagiers die tot de 1^e verdieping gaan een gelukkige dag beleven.

Arjen op het schild getild

Zieltogende muur

Aangetekend moet worden dat Arjen een autoverkoper is, die – als het moet - zelfs Jos Verstappen het idee kan geven dat-ie kan autoracen. Met autoverkopers moet je uitkijken.

Maar aan de andere kant: Arjen verkoopt über-luxe auto’s in tijden dat de bomen naar beneden groeien. En hij doet dat in het zieltogende “the Wall”, een soort automatiek langs de A2. En bovendien hij heeft geen dun zwart snorretje op zijn bovenlip. Geen minnetjes, alleen maar plusjes.

Toen Arjen op het schild stond kwam terstond de campagne-machine op toeren. Flyers, one-liners popten op en zelfs de visie werd uitgewerkt in hanteerbare termen. Een waterveld als het regent, meer cameratoezicht en minder contributie (minder, minder, minder!).

Op dat moment (koffie en gevulde koeken van André) waren we zeer tevreden maar nu ik het opschrijf lijkt het of ik de echo hoor van de beloften die premier Cameron deed aan Schotland. Nog even nadenken dus. En misschien mevrouw van Beek betrekken bij de mythevorming.

de JJ-vuilnis nog dreigend bij het LKG-veld

Deksel open

Ondertussen loopt de tijd door naar 2 oktober. Het bestuur ondertekent mails met voornamen, dat klinkt niet meer als een bestuur. De vuilnisbak staat nog steeds dreigend op bij het LKG-veld. Straks gaat die deksel open.

Trimheren, we moeten uitkijken dat we onszelf (een autoverkoper, verhalenschrijver en beheerder van het koffiegeld) niet achter de groene tafel van een zichzelf nog steeds respecterende club terugvinden. Aan één Marco van Basten hebben we genoeg.

En, vooruit voor het hogere doel, één vrouw willen we nog wel asiel verlenen.