you'll never walk alone

Zondagse besognes (koopzondag) hadden me even uit het trimmersgevoel gehaald. Om weer een beetje in de stemming te komen keek ik een filmpje voor de aanvang van een wedstrijd van Liverpool. Zo, dat kan een man soms gebruiken.
Vanochtend liepen we ook geen moment alleen. Het begon al bij ons aller Wim. Hij sterft langzaam uit, zijn naam dan. We hebben hem vandaag vertroeteld. En bij het inlopen gingen we zelfs heel redelijk gelijk op. Tak-tak-tak zegt de specht een stukje verderop en spoort ons aan de knieen tegen je eigenste kin te takken.
Daarna liepen we ook samen, maar wel overal ergens anders. 't Was de schuld van Christel die de doeltjes wel erg kris-kras had neergezet. Moe maar voldaan, zoals dat op zondagochtend heet, hees de ene helft (zeven) zich in de oranje hesjes, terwijl de ander helft (ook zeven) blauw bleef.
Het spel speelde zich af over het hele veld. Maar schouder aan schouder stonden we ons mannetje. Een mooie partij ontrolde zich aan het oog van de neutrale toeschouwer, de er overigens niet was. Gerrit heeft zich op de zondagochtend verplicht bij de petanquebaan. Verder was er geen hond, zelfs die van Marcel was al vertrokken. Gelukkig was Jaap present om naast Christel te te zien hoe de stand op 4-4 dit keer een echt winnend doelpunt behoefde. Ik prijsde me daarom rijk dat jullie er waren om mij, na een mooi passje van Henk, te zien binnentikken. Pieter begreep dat ik het nodig had, dank.
In het clubhuis komen de impertinente vragen op tafel, zoals "Piet speelt er nog iets thuis". Hij hield wijseljik z'n mond maar lekte even later wel uit zijn gezin dat die jongens van hem nu maar eens op eigen benen moeten gaan staan. Wat er bij Arjen thuis speelt is niet bekend. En wie er bij Ed thuis speelt ga ik niet vertellen. Allemaal onder het motto "you'll never walk alone, maar nooit met megafoon". Vrij naar de zegswijzen van ons aller HAP.
Tenslotte nog ter herinnering voor morgen bij de koffie: de blondjes stonden aan weerszijden van een rivier. En de Russen groeven 100 meter diep, de Amerikanen 200 meter, Belgen 300 meter. De rest moet je zelf doen.

Gerrit - pacemaker - Geuvers