sorry

Kyteman is noemt zichzelf een hiphop-orkest. Een vreemde combinatie: hiphop met die laaghangende broeken die wat door elkaar staan te springen (joho) en orkest waar je net geklede mannen op een stoel hun taak ziet uitvoeren. En toch is het zo: hiphop en orkest.

Zondagochtend zie ik die vreemde combinatie ook steeds weer: mooie spelers en harkers. Bij die laatste categorie hoor ik zelf. Een harker kenmerkt zich door een overdaad aan mooie ideeën in het hoofd, die ergens onderweg tussen hoofd en bal vast komen te zitten. Ik denk dat kenmerkend voor de mooie speler is hij de actie bij de bal gewoon doet en daarna er pas over na gaat denken. Het satanische lachje van zowel Hans als Lieuwe (en Roel ook) na een geslaagde actie is er dan ook een van verrassing: "dit had ik zelf ook niet verwacht, ongelooflijk!"

Het hiphoporkest speelde - in dit licht gezien - vandaag wederom een geweldige partij. Mooie slaloms en passes, maar even zo goed lullige rollertjes over de voet of de zijlijn. En natuurlijk verkeerde passes, te diep te hard, te zacht of er over heen. Met als waardige afsluiting het winnende doelpunt van oranje (Bob en Frank) met een sparteldende laatste verdediger. En dat alles vergezeld van het mooie "sorry".

Toch zat blauw beter in de wedstrijd en verdiende de winst. Een aanval met vier tegen twee die via de binnenkant van de paal de lijn passeerde was niet sterk, maar de meeste doelpunten waren mooi uitgespeeld. Alleen Bert Meijer, hij weer, wist voor oranje te scoren.

Na afloop in het clubhuis constateerden we dat de hele groep van gisteravond aanwezig was. Alleen Bert Kruijff was aanvullend. Ook hij moest, ondanks mooi opkomen aan de zijlijn, toch ook wel vaak sorry zeggen. Zo vaak dat er een liedje van is gemaakt: http://www.youtube.com/watch?v=6TUzaW0-K1k