Afgelopen week was een meisje naakt vastgebonden en met deodorant ingespoten. Haar vriendje wilde haar in de fik zetten. Een onvoorstelbaar verhaal, die jongen hoort in een inrichting thuis. Maar de afsluiting van het artikel, dat ze nog steeds van hem houdt, maakt het weer helemaal goed. Happy end.
Een vreemd begin van een verslag, maar ik moest er aan denken omdat wij deze ochtend ook niet vooruit te branden waren. Christel verzuchtte dat het wel naschoolse opvang leek tijdens de oefeningen. Misschien had een beetje vuur geholpen. Veel van ons hadden last van de stadsfeesten (zie andere blog), niet omdat ze tot in de kleine uurtjes rondhangen, maar omdat ze niet kunnen slapen vanwege het geluid. Ah gut, wat sneu.
We waren met 14 mannen. Meestal goed voor een heel veld, maar in deze conditie moesten de doelen naar de cirkel verschoven. Er werd veel gescoord. Roel maakte de mooiste. Hans merkte terecht op dat hij veel van de oefening had opgestoken. Het meest tergende doelpunt was van Gert: een langzaam rollertje waar Ed net niet meer bij kon. Hij had waarschijnlijk al te veel krachten verspild op de fiets.
De koffie in het clubhuis smaakte extra lekker met de tractatie van André ten Berge. Maar ook doordat het interieur flink was gepimpt. Het rook nog een beetje naar verf , maar het ruimtelijke effect gaf een bevrijdend gevoel. Een happy end.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten