Vanochtend in alle vroegte had ik even het veld geïnspecteerd. Eigenlijk was het gisteravond, maar al na middernacht, dus al zondag. Het hele veld was wit. De kaboutertjes die hadden hun plicht verzaakt. Ze zouden het veld schoonvegen, hé ho, hé ho, wij gaan voor de snow. Ik kon het me niet voorstellen, zo plichtsgetrouw als ze zijn. Misschien waren ze ondergesneeuwd tijdens hun arbeid. Gestorven in hun harnasjes. 
Midden op het veld staat een bankje. Te groot voor de ijverige werknemertjes, dus ik nam aan dat Christel en Tineke die hadden klaargezet voor een oefening (de bal er onder door en zelf er over heen, of omgekeerd).
Voor een hockeypartijtje was er geen beginnen aan, zoveel was wel duidelijk. Het veld was wederom afgekeurd. Ik wordt er een beetje knorrig van. Een beetje beweging en daarna koffie is onmisbaar in een weekpatroon. Het schaatsen is heerlijk, maar de bal moet ook rollen.
Over een week vriest het 's nachts nog steeds, maar dooit het overdag (zie de link "het weer in Doetinchem"). Daarom verwacht ik volgende week een overvolle bak. Eerst kabouterlijkjes ruimen.
Gerrit Geuvers
Gerrit Geuvers
He Gerrit, was de nieuwjaarsreceptie van DHC uitgelopen of was er een ander feestje zo laat afgelopen of was je zelf weggelopen? Piet Paulusma zei het zaterdag al: "als de ballen net zo hard zijn als het stokkie is er zondagmorgen nooit geen hockey!" Ik ben dus gewoon blijven liggen hoewel ik moet toegeven dat ik de mail met afmelding van Christel wel heb gemist!
BeantwoordenVerwijderenTot zondag, toch?
Ed