censuur

Dat de trimheren ook ten tijde van het stadsfeest gewoon blijven doorspelen getuigt, al zeg ik het zelf, van een bijzonder sterke moraal. Vandaag stond een dertiental mannen te trappelen van ongeduld (of omdat het moest van trainster Tineke) om een partijtje te spelen.
Eerst de verplichte bewegingen maken. Hoewel die nu toch wel bekend mogen zijn, maakten ze bij Jan onvermoede gevoelens los. Geluiden die in het echtelijk bed niet zouden misstaan, spoelden over de gelederen van de heren trimmers. Tijdens het partijtje vertrouwde Jan mij ook nog besmuikt toe dat hij erg agressief wordt van lichamelijk contact. Ik zal niet zeggen wat-ie dan met z'n stick zou willen doen. Ergens is er een grens van het betamelijke en ook de privacy zou ik een plekje willen geven in deze zelfcensuur.
Ondertussen was de stand al 2-1 voor blauw, dat nota bene met een man minder speelde. Het tweede doelpunt kwam van mijn stick, na een fraaie dieptepass van Bart. Daarna blonk ik uit in veel goed bedoelde rushes, maar ook in simpelweg in de weg lopen bij de afronding van fraaie acties. Lieuwe is niet meer boos.
Dat doet het zelfvertrouwen natuurlijk niet goed, te meer daar Arjen aan de andere kant zijn hardloopwerk wel bekroonde met twee doelpunten. Maar altijd nog te weinig om oranje de winst te bezorgen. De winner werd gemaakt door Bart, die weer helemaal klaar lijkt voor de Veteranencompetitie. Ook Gerard zal dan onze gelederen weer verlaten.
Daarom doe ik een beroep op de andere trimheren om zich volgende zondag weer gewoon te melden. Als lokkertje mag ik melden dat André ten Berge dan zal tracteren. De reden is vooralsnog vaag, hij zal wel jarig zijn, maar noemde ook een andere reden. Ook die zal ik niet op het www plaatsen. Aan hem zelf die eer.
Deze keer werd de koffie van Jaap (die zich in een fraai campingsmoking had gestoken) opgeluisterd door cake van Wim. Er werd niet gezongen, daarom via deze weg, namens allemannen: dank voor de cake en hulde. Het laatste plakje werd overigens voor zijn neus weggepakt. Dat klinkt misschien sneu, maar hij had er dan ook niet voor gespeeld. Wim kampt met een kleine blessure in de arm. Een kleine maar toch. Nee, dan Christel. Zij laat zich weer opereren aan de nek. Het is geen hernia, maar er wordt toch flink gewerkt aan de weg tussen 4e, 5e en 6e wervel. Vanaf het hoofd gezien. Christel was bepaald niet scheutig met de informatie maar ik heb het niet helemaal goed meegekregen. Dat heeft met zelfbescherming te maken. Toen het te plastisch en bloederig werd sloot ik me af, zodat ik in ieder geval de cake nog kon wegwerken. Christel is voorlopig uitgeschakeld, maar verwacht rond de kerst weer terug te keren.
Dat geldt niet voor de rest, volgende week is er geen stadsfeest, dus in goede conditie en in groten getale aanwezig.
Gerrit Geuvers