Peppi en kokki

Zo'n zomerse trimherenochtend kan ook niet zonder blessures. Thuis likte ik mijn wonden, maar het is ook heerlijk om na een val even door te rollen en met duim en wijsvinger naar de scheids te zwaaien: "een kaart graag". Henk E. ruimde het veld zelfs voor wat achteraf een schaafplekje op zijn vinger was.
Maar alles had te maken met de enorme inzet, vaak gepaard met geen-techniek, waardoor het een lekker potje was. Een potje met pieren zelfs, want we waren met 19. Al lang niet vertoont, maar de vrije mannen onder ons (Jan, Henk M en Roel) had het behaagd weer naar Nederland te komen en Wim H moest na drie wedstrijden een vaste aanstelling krijgen bij de Veteranen. En dat durfden ze niet aan. Dus rolden weer strakke ballen van zijn stick. Maar het veld was vol. Nog niet te vol, maar de PVV zou er bijna wat van zeggen. Jan had vooraf beloofd zijn mond te houden, dus mochten de andere wat zeggen. De opmerking over de poedel (Bert) was nog wel goed, maar verder was het niveau ineens bedroevend laag (doe 's normaal, man. Doe lekker zelf normaal, man). http://www.foksuk.nl/nl/?cm=79&ctime=1316728800&cid=5683
Het spel was ook niet om over naar de KNHB te schrijven. Een hoog Peppi-en-kokki-gehalte dat al begon met het uitnemen. Marcel en Lieuwe die elkaar maar de bal toespeelden. En dan de bal over tegen de voet aan. Peppi en Kokki, maar zonder pep en coke.
Ook het inlopen was al toet-toet-boing-boing. 't Was of te snel of te langzaam, of te moeilijk of te makkelijk. En daarna bij het inslaan elkaar langs het hoofd zwaaien.
Gelukkig maakte blauw een snel einde aan de wedstrijd met Lieuwe in een hoofdrol. Hij strooide met mooie passes, waar Ed dankbaar gebruik van maakte. Uiteindelijk was het zelfs 4-1, met een ondertal van heb ik jou daar. Dus oranje gaat zich schamen en kreeg daarbij hulp van een stuk taart van Bob. Toine, de ceremoniemeester, zette krachtig in en hieperdepiept er lustig op los. Daarna mochten we echt aanvallen, zonder te hoeven verdedigen.
Gerrit Geuvers