O ja-erlebnis

Henk Meerstad was er niet bij deze zondag. Hij spaart krachten voor een reis naar Australië. Hij is als de dood dat 'm iets overkomt. Het afgelopen jaar heeft een aantal trimheren blessures opgelopen waarmee je kennelijk down under niet wordt toegelaten. Maar dan laat-ie zich wel in de pan hakken bij de popquiz. Samen met mij in een team. Dat scheelde een handvol punten. Maar we hadden ook een paar mooie O-ja-erlebnissen. Ik noem Malcolm McLaren met Something jumping in your shirt. Wat dat nou precies was weet ik niet.
Geen Henk dus, maar wel taart. En twee trainsters. Geen verband hiertussen, overigens.
Tineke en Christel lieten ons, 14 mannen, in een heerlijk hockeyweertje flink over het veld jagen. De conditie had de afgelopen weken een stap terug gedaan want de gang zat er niet goed in. Alleen Arjen en Gerard deden om het snelst bij het inlopen. Maar dat moesten beide tijdens het partijtje weer bekopen. Blauw tegen oranje was daardoor zeker aan het eind een gezapig potje. Het kwalitatieve overwicht van blauw bleef lang niet in cijfers uitgedrukt. Oranje rook kansen, maar het bleek gewoon de lucht van ongewassen hesjes. En daardoor kon blauw met een paar laffe counters naar 6-2 uitlopen. Mooie passes, dat zeker, en waarschijnlijk ook het beste opgelet bij de oefening van de trainsters. Een harde knal naar veuren, een korte dribbel en een punt zetten. Maar de manier waarop de wedstrijd leek te worden beslist gaf de onafhankelijke toeschouwer geen voldoening.
Andre van den Akker ontpopte zich als de Koevermans van blauw. Geweldige missers, gemopper in het team, coach staat al klaar om te wisselen en dan: pof, de eerste. En zo ging-ie door. Andre schreef een heuse hattrick op zijn hockey-CV bij. Een O-ja-Erlebnis want vorige week was er ook zo'n gebeurtenis. Oranje sidderde als Andre aan de bal kwam. Maar de aankondiging van het laatste doelpunt zet alles weer op scherp. Zoals gezegd was het van oranje-zijde een slappe vertoing, maar blauw wist er ook geen raad mee. En zo kon de hattrick-koning van vorige week, Piet A. met een fraaie koprol de winner binnenschuiven.
En toen was er taart in het clubhuis. Het zoet der overwinning in een doos. Een O-ja-erlebnis want dat was ons lang niet gegund. Dank aan Lieuwe.

Gerrit Geuvers