woensdag 6 november 2013

Koffie

Het ging afgelopen zondag al snel niet meer over de wedstrijd. Koffie was het gespreksonderwerp. En dat is een slecht teken.

Jaloerse blikken

Gelukkig was er vlaai van Henk. Een tijd geleden was hij jarig geweest maar, net als dat je dat niet vraag aan Sinterklaas, vroegen we dat ook niet aan Henk. We zongen uit volle borst, eindigend in een driewerk hoera en "'t is feest bij DHC". De belende tafel en een stel mannen aan de bar hoopten door mee te juichen een graantje mee te pikken. Maar zo werkt het niet, taart smaakt vooral lekker als je het lekker voor jezelf kunt houden.
koffie trimheren blog
Henk en Frodo verwerken het trauma op hun eigen manier

Kleine kannetjes koffie

Ondertussen liep Jaap heen en weer met kleine kannetjes koffie. De oude kannen waarin je al koffie kon zetten door er alleen maar water in te gieten waren verdwenen. Een paar trimheren hadden al opgemerkt dat op de bar een ander koffieapparaat stond. Het apparaat was kleiner en was volgehangen met goedbedoelde instructies. Daaruit bleek dat de koffie voorlopig nog gratis was om het apparaat uit te proberen. Maar weldra zou de koffie eerst bij inworp van 1 euro beschikbaar komen.
Vooralsnog zat er een sleuteltje in de machine om de inworp te omzeilen. Een beetje onwennig drukte Jaap een toets in en daar vloeide het bruine vocht.

Ondertussen zaten 16 man in afwachting met een taartje op schoot. Het duurde wel langer dan anders, het zou vast heel lekker zijn. Ook de dames naast ons keken reikhalzend, maar wachtten netjes op de beurt.

Yuck-smaak

De eerste slok bleek niet aan de hooggespannen verwachtingen te voldoen. Er was alle aanleiding om die neerwaarts bij te stellen. Maar ook de tweede slok viel bitter tegen. Hoe ver kun je gaan in het bijstellen van je verwachtingen vroegen we ons allemaal af. Na de eerste spoelbeurt een tweede kopje geprobeerd. Maar het bleef de yuck-smaak van oploskoffie op de camping uit onze jeugd. Je ouders namen het mee net als de aardappelen en hagelslag. Nescafé zat in een makkelijk afsluitbare pot, hoefde moeders niet die koffiebus mee te nemen om, in de Ardèche aangekomen, tot haar afgrijzen te ontdekken dat alles in het voorraadkastje was bedekt met een laagje DE-roodmerk.

Jeugdtrauma

Voilá, het jeugdtrauma waardoor onze generatie heeft gezworen never-nooit-geen oploskoffie meer te drinken. En wie schetst onze trimheerverbazing dat een fabrikant het in zijn bedrijfsplan haalt om 1 kuub apparaat te maken, tot de nok toe gevuld met oploskoffie, om op zondagochtend na tien uur de sfeer in het clubhuis te verzieken.

Inloophuis

De penningmeester der Trimheren kwam al snel met een veel smakelijker oplossing: konden we niet het inloophuis van de schrijver dezes kopen om als Trimheren-clubhuis te dienen?
Financiële kaders zijn er om creatief te dichten, we zitten immers dan onder de rokende puinhoop van de Rabo-bank, en de koffie is er in ieder geval beter, dat kan ik verzekeren. En het is er lekker warm sinds 26 oktober.
Er is echter één nadeel. De "triple A"-isolatiewaarde houdt het geluid buiten maar ook binnen. Ons gezang voor een jarige blijft daardoor een intern feestje. Ons taartmoment zal dan niet meer door jaloerse blikken worden begeleid.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten