opkomstpercentage

Als ik dit schrijf is het kwart voor negen op de woensdag van het Oekraïne-referendum. Ik ben nog niet wezen stemmen, geheel tegen mijn gewoonte. Hoewel, nu ik er over nadenk: voor een referendum ben ik nog nooit naar de stembus geweest.

Het is geen luiheid hoor, de afstandbediening pak ik met speels gemak van de tafel. En het is ook geen vermoeidheid, want vandaag heb ik mijn dag vooral zittend doorgebracht. Een rondje om de Bongerd met een stop bij het stemlokaal kan ik wel aan.

Nee, het is een principiële kwestie, ik kom niet opdraven voor een poppenkast. En ik laat me niet gijzelen door mensen die op mijn gemoed proberen te spelen ("de democratie wordt er juist beter van" of "als je thuis blijft winnen die idioten"). Ik kies voor de derde weg ik kies voor een opkomst onder de 30%.

Afgelopen zondag koos ik ook voor de derde weg. Ik stond pas op het veld toen alle trimmers al vertrokken waren. De opkomst was relatief hoog. Het percentage was vergelijkbaar met dat van de Tweede Kamerverkiezingen. En daar zijn we altijd erg blij mee. Twaalf man op het veld, elf aan de koffie.
Het bleek dat iedereen had gewonnen. Inzet op het randje van de blessure maar na afloop feliciteren oranje en blauw elkaar met de wedstrijd en de inzet. En daarna samen aan de koffie.

Of de voor- en tegenstanders van dit referendum doen betwijfel ik. Een partijtje handje drukken tijdens de eerste nabeschouwingen gevolgd door een moddergevecht in de komende week en daarna is ieder vonkje genoeg om de zaak te laten ontploffen.

de oost-europese handel van Ed

Ik hoop dat de derde weg vanavond olie op de golven gaat gooien. Anders moeten we allemaal maar aan de cake van Oekraïens meel, dat nog 6 jaar verkocht mag worden in zakken van de Benninkmolen.
Het is negen uur. Ik heb het gered, ik ben niet komen opdraven. Maar zondag ben ik er gewoon weer bij. Lang leve het opkomstpercentage!

Gerrit Geuvers

volgend week een cakie van Hans