Meestal begin ik het zondagse verhaal bij het begin. Lekker chronologisch de lezer de ochtend nog een keer laten herbeeleven. Zo va"n: wat was het deen opkomst, om 9.00 stonden 21 (een en twintig) man en Tineke in de stralende zon. De gebruikelijke oefeningen gedaan en toen kwam zelfs onze trouwe supporter op z'n brommer nog. Zou hij er bij de petanque er uitgegooid zijn. Of zou hij te goed zijn. Daar zie ik hem voor aan. Daarna een partijtje blauw tengen oranje waarbij blauw een numerieke meerderheid had hetgeen uitmondde in een glansrijke overwinning van 3-1. Bij blauw speelde Toine de Ruiter de pannen van het dak en bij oranje was Ed van der Heiden de held van het veld. Hij nam na een fraaie solo het enige doelpunt voor oranje voor zijn rekening.
Maar dit keer moet ik mijn blog toch anders beginnen. Namelijk bij het einde. De al enige maanden lopende discussie over aanvulling van de groep, werd tijdens de koffie weer aangesneden. Dat gebeurde omdat de taart en cake (van Bert Kruijf) al aangesneden waren en de soesjes van Jan Schuurman geen mes behoefden. De afgelopen maanden was de opkomst namelijk dermate klein dat de langzaam ouder wordende elitegroep het veld niet meer kon belopen. Tracteren op taart is dan ook niet zo zinvol als er alleen maar naar lucht wordt gehapt. De hoeveelheid van vandaag (Ed kon de derde lading zelfs onaangeroerd weer terugnemen) was dan ook spekkie naar ons bekkie, omdat niemand amechtig hijgend in de banken hing.
Iedereen was er, ook Frank en Fred. We misten alleen Roel en Arnold. En nog iemand die we al heel lang missen, maar kennelijk wel betaald. Anyway, is het nog nodig voor aanvulling te zorgen?
De mening van uw blogger is helder en duidelijk: neen.
En wel hierom.
Ten eerste (en dan komt nu pas het begin) waren de oefeningen nauwelijks te coachen voor Tineke. Als uitgelaten jongens staan we op een rij die de hele zijlijn beslaat. Daar schuilt een afbreukrisico voor de trainster, slechts op te lossen met een strafronde. Die bleef ons bespaard.
En tijdens de wedstrijd was het zo druk in de cirkel dat zelfs Bert M de bal niet met de voeten kon ontwijken. Al dit soort ongemakken zorgde voor een lichte irritatie die uitmondde in een stickgemeen waarbij zelfs het haakje van de stick van Piet Adriaanse het begaf.
In de psychologie hebben ze muizen en een bak nodig om studenten te laten zien waar te veel in een kleine ruimte toe leidt. Als due studenten een keer wat vroeger uit hun nest willen komen valt er op zondagochtend bij de trimeren van DHC het experiment in levende leve te aanschouwen.
Volgende week is Frank er niet. En Ed ook niet. Als er nou nog wat wegblijven komen alle muizen weer op hun pootjes terecht.
Gerrit Geuvers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten