craquelé

't Is woensdagavond en het regent. In de Arena is het dak er af. De Verlosser heeft gezorgd voor een frisse wind. Maar zoals elke wind van Hem, ze stinkt-ie toch. Het zal wel aan zijn leeftijd liggen. Op die leeftijd moet je eigenlijk met je kleindochter voorop de fiets de opkomende zon tegemoet. Zo'n heerlijke zon als afgelopen zondag. De mannen stonden, veertien op een rij, oefeningen te doen. Het scheurde, kreunde en jeukte, maar uiteindelijk kwam de oude glorie onder de craquelé te voorschijn. En het werd weer zo'n trimherenochtend waar iedereen de winnaar was. De hesjes waren de beste, maar de blauwe team trok aan het laatste eind. Jan was geloof ik de eer gegund om de bal binnen te lopen. Daarna de koffie van Uber-babyboomer Jaap. Komt daat ostentatief met zijn kleinkind aanwandelen en dan ons in het clubhuis laten zien hoe dat moet, met zo'n kleinkind: "Ja, dat is lekker". 't Is lente zullen we maar zeggen. Ook voor de babyboomers. Roel vierde dat gewoon met een tractatie. Dank daarvoor, er lijkt weer enig schot te zitten in de wekelijkse stevig hap bij de koffie. Wat dat betreft: ik zag dat ik 1 april 2001 lid van de club ben. Snel rekenend kom ik dan op 10 jaar uit. Klinkt als een jubileum. Misschien is er nog ergens een interessante aanbieding om jullie op te vergasten. Want die babyboomers kunnen wel ruim in de slappe was zitten, als 't puntje bij hun paaltje komt geven ze niet thuis, zoals Cruijff zei, na het opblazen van het bestuur op de vraag "Wat nu?": Dat weet ik niet, daar ga ik niet over". De patatgeneratie zal het wel weer opknappen. Gerrit Geuvers