Afgelopen week was lynx-helicopter de weg kwijt en landde in de achtertuin van de vader en moeder Gadaffi. "Gadaffi? Het is Khaddaffi hoor." "Nee, stommerd, het is Al-Quadhafi."
Zulk geharrewar, een lynxe hobby, moet de oorzaak zijn dat Nederlandse militairen de weg kwijt raakten in Lybië. Onderling gezeik. Vrouwen die het beter weten, mannen die het over hun kant laten gaan. Maar ondertussen doen ze gewoon hun eigen ding.
Daar moest ik aan denken toen we afgelopen zondag voor het partijtje gingen inlopen. Er werd gewoon begonnen. Jan kreeg de leiding, maar velen lusiterden niet. Bert nam de leiding, maar er werd alleen maar gekletst. Iedereen deed z'n eigen ding.
André ten Berge nam met de bekende woorden "hek hes" het initiatief tot het partijtje.
Al gauw nam oranje een grote voorsprong. Door een ongelooflijk rendement scoorde ik vier keer achter elkaar. Zelfs een gegooide stick van Lieuwe kon daar niets aan veranderen. Daarna werd het nog 0-5 ook. Maar toen was het over. Lieuwe sloeg de bal op de voeten van Jan en begon hem te dissen. En daarna wipte hij de ballen ook nog gevaarlijk hoog op onze laatste man, die met gevaar voor eigen risico het oranje doel verdedigde. Maar de pogingen waren ijdel. Langzaam kroop blauw dichterbij. De spanning liep op, maar sfeer was weg. Toine had het helemaal gehad en zat al bijna in z'n auto. Maar zoals dat vaker gaat bij de trimmers, na afloop zaten we allemaal weer om de koffie van Jaap. Ook Toine.
Hans had koeken meegenomen, en ook die werden eerlijk gedeeld. Ik vermoed dat de aanwezigheid van Christel, die op het eind kwam kijken, daar een rol in speelde. Toen bleek dat we eigenlijk allemaal een beetje hadden gewonnen en konden we lachen om de hoge ballen, het afhouden en shoot. En Bert beloofde volgende keer weer te komen omdat hij niet had gescoord. Het valt te vrezen dat Bert zo nooit in training kan voor z'n voettocht naar het pittoreske Santiago de Compostella. Misschien moeten we maar toestaan dat-ie in een wandeltempo de bal opdrijft en najaagt.
Volgende keer is er geen tractatie, maar is Christel er waarschijnlijk wel. En dat hebben we nodig, hoorde ik Henk en André van den Akker zeggen. "We hebben sturing nodig." Anders loopt het nog slecht af met onze rechtse hobby.
Gerrit Geuvers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten