De mooiste zondagochtend van het jaar lokte op de Dag van de Arbeid 15 mannen en een vrouw naar het hockeyveld van DHC. Dat zeg ik wel, maar klopt dat wel, van die mannen en vrouwen? Het verschil tussen de ene en de andere sexe blijkt niet zo haarscherp te liggen. Een Zuid-afrikaanse atlete rende in het grijze gebied en vanaf vandaag geldt voor de internationale AtletiekUnie alleen de hoeveelheid testosteron of je met een man of vrouw te doen hebt. 't Maakt natuurlijk allemaal niets uit, gewoon weer een verdere uitbreiding van de groene tafel en voer voor de media. Meten is weten? Niks d'r van. Meten is nog meer vragen.
De uitslag van een werdstrijd is alleen maar voer voor verdergaand spel. Op de bestuurstafel, in de media. Of aan de koffietafel. Was de winnende van Roel nou binnen of buiten de cirkel? En was het inderdaad een mooi doelpunt? En die pass van Lieuwe, was die nou alleen maar goed om zijn blunder voor zijn eigen doel te compenseren? En maakte Ed echt geen overtreding toen hij scoorde?
Karl Popper sprak mij uit studieboeken toe dat bewijs niet bestaat. Je kunt hooguit zeggen dat iets niet klopt, maar niet dat iets welwaar is. Het gaat om openheid. Laten zien wat je doet en tegen kritiek kunnen. En dan erkennen dat je het bij het verkeerde eind had. Zonder boos te worden en iemand in een heupzwaai nemen.
Is het toeval dat op deze dag van de arbeid ook de vorige paus al zalig wordt verklaard? Hij is op de weg naar heiligverklaring. Een paar wonderen moeten zich nog openbaren. Daarom trekt een goedgelovige massa aan zijn stoffelijke resten voorbij in de hoop dat er een blinde tussen loopt die ineens weer kan zien of een kale vent weer haar op zijn schedel krijgt. Of dat de 3 J's het songfestival winnen.
Op dergelijk onomstotelijk bewijs wacht het katholieke deel der mensheid. Ondertussen gaat het leven gewoon verder, iedere zondag met mannen onderweg naar zaligheid en vrouwen die geen man zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten