Ruzie

Afgelopen zondag regende het. Pijpenstelen. Sommige mensen kunnen daarmee omgaan en komen net als 8 andere mannen geheel vrijwillig een potje spelen. Anderen hebben de smoor in en komen omdat ze moeten.

al bij aanvang al een broeierige sfeer

Dankzij een uitgekiend trainingsprogramma dat, ondanks afwezigheid van Jan, vlot werd afgewikkeld kon al na 20 minuten een partijtje worden aangevangen.

Het pupillenveld lieten we links liggen. Ineens is het hobbelig en bovendien, als laaglandbaan, gevoelig voor aquaplaning. Het hoofdveld was naar de nieuwste onderhoudsinzichten aan in april (de grasmand) goed kort geschoren. Op de parkeerplaats lag een broeierige berg gras. Een voorteken.

Het veld was vochtig, maar werd gedurende het partijtje steeds natter. Op de in omvang wassende plassen aan de zuidzijde van het veld liepen de technische vaardigheden der trimheren vast als een Nederlands Formule 1-coureur in de grindbak.

het doel wordt teruggevaren

Het ging gelijk op, ondanks een numeriek overwacht van oranje. Maar met de stand 5-3 voor blauw was de bougie van blauw nat geworden en eindigde de partij in 5-10. Of zoiets.

Voldaan van een fijn partijtje hockey schuifelden Henk en Piet het doel weer terug naar de plek waar ze het gevonden hadden om vervolgens te genieten van koffie.

Had ik al eens de voortslepende historie van de trimheren-koffie besproken? Deze zondag kon er weer een nieuw hoofdstuk worden toegevoegd. De bardienst voor veteranenA was niet geregeld. De mannen zelf en de gasten hadden wel zin een bakje troost (de verplichting te moeten op komen draven leunt kennelijk zwaar). Als enige alternatief is er de trimheren-koffie. Het hoofdstuk gaat nog een eind verder, maar ik laat het erbij te zeggen dat volgens mij het gevoel bij de club te horen er minder op wordt.

een barst leidt snel tot scheuring

Maar de sfeer bij de trimheren was in ieder geval goed. Totdat een veteraan ons een lesje wilde leren over het opruimen van materiaal: dat we het veld netjes moeten achterlaten. Want zij konden zo toch niet hockyen. Natuurlijk heeft hij gelijk, maar de foto bewijst genoeg. En bovendien hebben wij niet de hand gehad in het moderne veldmanagement, dat binnenkort watermanagement gaat heten als ieder team een paar duizend euro bij elkaar knipt en bakt.

Komende zondag is het mooi weer, ligt het veld er als een biljartlaken bij en golft de ene na de andere aanval en stroomt de koffie weer rijkelijk. En wie weet, taart van Fred.