Schoonheidsprijs

Het was een teleurstellende vergadering, afgelopen 2 oktober. Weer geen schoonheidsprijzen. Ik heb wel gelachen maar dat was om verbazing en soms uit onmacht. Er ligt geen wenkend perspectief. En onze collega-trimheren Jan Schuurman en André ten Berge (“die man in de roze trui”) is niet the moment of glory gegund om stemmen te tellen voor een nieuw bestuur. Zelfs over de baropbrengst werden we het donderdagavond niet eens.

op de voorgrond, Jan Schuurman en de roze trui

Optelsommetje

Niet iedere ledenvergadering kan een hoogtepunt zijn in een bestuurlijk verenigingsleven maar dit keer werden er wel erg weinig schoonheidsprijzen uitgereikt.

Niet voor de balans (“een optelsommetje”), de jaarrekening (die van 2011 was de meest recente), niet voor de communicatie tussen TC en bestuur en al helemaal niet voor de aanpak van Jack Justus (“wat moet ik zeggen wil mij het terrein van DHC worden ontzegd?”).

Een bestuur hoeft ook niet te gaan voor schoonheidsprijzen, daar hebben we het hockeyveld voor, adequate beantwoording van vragen is voldoende. Maar ook daar heb ik weinig plezier aan beleefd.

De technisch voorzitter (advocate bij JPR, die zei DHC een mooie club te vinden) was het stootkussen die de kritische vragen moest opvangen. Dat deed ze zo goed dat achter de bestuurstafel een licht gesnurk werd waargenomen. En waardoor een enkele doorgespeelde vraag uit de zaal herhaald moest worden.

Het antwoord op zo’n vraag werd vaak geparkeerd. (“die parkeren we even” is na “niet de schoonheidsprijs” de meest irritante stoplap). Het zal komende zondagochtend nog druk zijn als je met de auto komt trimmen, want veel vragen staan op de parkeerplaats te wachten op een adequaat antwoord.

KLM

Dit verslag is bedoeld om collega-trimheren (en andere geïnteresseerden) te informeren over dat wat is besproken. Maar het is te veel. En ook weer te weinig. Want eigenlijk is er niets besloten. Ja, één dingetje: we hebben een nieuw bestuur. Omdat de stemmingsprocedure te ingewikkeld is koos de ALV voor acclamatie. En dus vertrok onder andere onze Frodo Jansen als bestuurslid (voorzitter?) het plaats delict. Ik heb vel vertrouwen in hem. Als piloot weet hij in de ijle lucht koers te houden. En hij is van de KLM, dus niet de prijsvechter Transavia en al helemaal niet van het Franse slag.

Verder kan ik me geen besluit herinneren. De begroting is niet aangenomen, dus ook geen contributie, het waterveld gaat nog niet door (en belandt volgens mij in de ijskast) en Jack Justus is niet geroyeerd.

Kroketten

O ja, we hebben een kascontrolecommissie. Dat in weerwil van het adagium van de voorzitter-stootkussen dat we niet naar het verleden maar naar de toekomst moeten kijken (3^e in de rij van ergerlijke stoplappen). Deze commissie gaat proberen te doorgronden wat er allemaal is gebeurd en wat niet.

Wat mij betreft is de baropbrengst één van de heikele punten, want als we binnenkort van de regering geen kroketten en snickers meer mogen verkopen drijft onze club op het altruïsme van de meters-bier-consumenten.

Leden stonden tot in de gang

Schoonheidsprijs

Tenslotte: zondag zal ik de mop van het waterveld vertellen. Ken je die?

Het werd duidelijk dat Jack Justus de afgelopen periode mooie verhaaltjes heeft gesponnen. De haalbaarheid is wankel zoals Hendrik Jan Maatman de vergadering voorhield. Volgens mij heeft Justus verteld hoe je drijfzand aanlegt, niet een waterveld.

Blij dat-ie weg is. Maar was het niet beter om hem te royeren?

Als het toch gebeurt, er komt een waterveld. Dan is de eer aan de jeugd (en ouders) die stad en land hebben bewegen en kilometers wc-papier hebben verkocht. Maar ze weten niet dat ze over 10 jaar weer aan de bak moeten. Dan is het veld afgeschreven. Maar dan heb ik nog steeds toiletpapier van 10 jaar geleden. Wat dan?

Ik weet het: dan verschijnt daar ene Jack Justus. Ook 10 jaar ouder, maar niet beter gemanierd, die ons verteld hoe je een fundraise moet organiseren. En en passant traint hij een paar jeugdelftallen. Want, die Justus, dat is toch die mand van dat gouden schildje in het clubhuis. Een paar deukjes, maar het hangt er toch gewoon?

Ach ja, laten we het toch proberen, we hoeven niet de schoonheidsprijs.