beetje ziek

Met een zwakke smoes voelt een week lang slecht. Bij je partner kun je er na een dag wel overheen zijn: goed gesprek, een sorrietje en weer verder. Maar afmelden bij de trimheren met een natte neus of een spierpijntje ettert lang na.
Afgelopen week overkwam me dat. Ik werd die zondagochtend wakker met regen en wind op het raam. Toen ik me oprichtte om te kijken hoe laat het was, wist ik al hoe laat het was: minimaal 38°C. Een bonkend gevoel in het hoofd en sloerig in de rakke. In een ijlbui appte dat ik niet zou komen vanwege koorts.

kloeke cake

Meteen na het berichtje heb ik al spijt want Ed had in de keuken een kloeke cake geknutseld. Gezien de vele afzeggingen moet hij die misschien wel alleen opeten. Maar ik voel me echt ziek.
Ondertussen roept beneden de plicht: een bruine labrador die wil eten en daarna plassen tegen een boom.

compromis-hond

Terwijl ik naar de beneden loop merk ik het al, de koorts gaat net zo snel omlaag. Het valt allemaal wel mee. Maar buiten breekt nog steeds geen lente door. Ik besluit tot een compromis: ik ga niet hockeyen maar laat de hond bij het veld uit en neem een plakje cake van Ed af.

Doetinchemse Honden Club

Om 10 uur ben ik bij DHC. Maar ik zie alleen maar andere teams. Geen trimheer te bekennen, ook niet op het kleinste aller velden. Met de hond wandel ik tussen de rokende mannen en kletsende vrouwen door. Hij draait een fraaie drol op de rand van het gras en piest tegen een paar sticks aan. Het is niet verboden dus mag het.

Doetinchemse Helden Club

Binnengekomen zie ik de helden van vandaag. Vijf mannen stonden om 9 uur klaar om te spelen. En dat deden ze. Tot het om half 10 begon te regenen. Met zijn vijven waren ze er snel uit toen de wind de geur van koffie en cake over het veld blies.
Dus om 10 uur was het vijftal al klaar met de zondagochtend. De koffie was op, ik kreeg nog een plakje cake, die smaakte uitstekend. En toen nog één. Die bleef even liggen op tafel en werd pardoes weggegrist door een schurftige hond van de tegenstander van Veteranen.

vergulde paas-ei

Komende zondag is het gelukkig mooi weer. En mijn koorts is weg. En het is Eerste Paasdag. Geen ijl-blogs maar gewoon eieren zoeken. En daarna een partijtje om het vergulde ei. Ik ben er.