Het verslag van 19 april heeft even geduurd maar gelukkig heb ik de foto's nog. Ze lijken te getuigen van een slagveld. Malheur is de trimheren niet vreemd, ouderdom komt met gebreken met als gevolg dat een groot aantal trimheren zondag tussen 9 en 10 uitgeschakeld is door lichamelijk ongemak. Afgelopen zondag kwam daar bovendien nog de AutoRAI (eindelijk weer, zal Arjen hebben verzucht) bij. Maar er stonden toch 11 (of 12?) mannen op het veld.
Terug van een blessure was Toine. Op de foto poseert hij of hij een wild zwijn heeft omgelegd. Maar daar kwam het niet van afgelopen zondag. Hij draafde weer, maar nog niet als vanouds. Na afloop zagen wij allen dat het nog goed was. Of hij dat zelf de volgende dag ook nog vond horen we morgen.
Voor het spel begon was de eerste blessure al een feit: een ernstig geblesseerde vinger. Jan kan het niet langer aanzien, maar Diederik sluit zijn ogen niet voor andermans leed.
En alsof er niet genoeg blessures zijn vlogen de ballen hard de cirkel in. Voeten werden geraakt maar soms ook een stukje hoger.
Frank, ja ook hij was weer terug (hoewel hij geen blessure had), schroeide de cirkel in de hoop op een fraaie tip-in. Hij trof echter iets van Diederik. Op onderstaande foto wijst Gérard wijst het aan. De ice-packs zullen hem verlossen van de ergste pijnen en het kusje van Frank maakte het helemaal weer goed.
Ook Marcel wist niet aan de blessure-golf te ontkomen. Hij werd op zijn pols geraakt door een woeste stick. Maar taai als-ie is houdt hij het bloed binnen de deur. Het is een beetje rood, het vlamt zelfs, maar dat is goed voor zijn imago. In het ziekenhuis komt hij er gewoon mee weg,
Om alles weer te vergeten presenteerden de we, terwijl de koffie pruttelde, de scenario's voor het nieuwe clubhuis. Frank heeft er veel verstand van en wist te verstellen onder welke overkapping de meeste mensen gaan staan. En wat ze zoal consumeren, dat is belangrijk omdat een sportclub de exploitatie grotendeels draait op de baromzet. Koffie is leuk maar het liefst heeft de club dat we om half elf aan het bier gaan. Waar wij als trimheren vooral op letten is de lokalisering van het EHBO-koffertje.
Alle voors en tegens afwegende konden de bordjes op schoot. Ed zit er al klaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten