Klassieker

Het is zo fijn als ik als blogger lezers heb. Voor mijn ego, maar voor het idee dat anderen er iets aan hebben. Zoals dat ze zich weer kunnen herinneren hoeveel doelpunten en welke scheldwoorden er zijn gevallen. Het zou anders toch net zo goed kunnen zijn dat we er helemaal niet waren, laat staan dat we er toe deden.

Landelijke aandacht

Trimheren Doetinchem doet er toe. We zijn op het www en afgelopen zondag hadden we ons moment of glory, we hadden landelijk bezoek.
En dat is niet onterecht want sinds de BBB-discussie heb je de grote vijf steden Ter Apel. Bij Trimheren is het Doetinchem. En niet onterecht. De klassieke spelpatronen die wij op de mat legden waren iconisch. Al tijdens onze voorbereidende oefeningen dromde achter het hek het publiek samen alsof we een tableau van de late Rembrandt voorstelden.

Klassieke patronen

Klassiek spelpatroon

Zo oud zijn we ook weer niet. We zijn wat sneller moe maar compenseren dat door een sterke reukzin. Al vóór tien uur ruiken we de koffie. Het partijtje wachtte lang op zi'n eerste doelpunt. Het was wederom Piet, die overigens een paar fraaie missers nodig had om op stoom te komen. Zelf scoorde ik ook een paar keer, dat was goed voor het moraal, want voor de rest moet ik het vooral hebben van lopen, draven. "Let op Gerrit" hoorde ik vaak als ik door de cirkel rende. Wees niet bevreesd, als ik daar ren kan ik niet verdedigen.

Zwart voor ogen

aandacht trekken

Het winnende doelpunt duurde lang en was bovendien niet bevredigend van aard. Een overtreding of oud zeer. In ieder geval werd er doorgespeeld tot we zwart voor de ogen zagen. Wie de winner scoorde, ik weet het niet meer (zal Piet zijn geweest), Maar toen we opkeken uit onze concentratie bleek het publiek zich van ons te hebben gekeerd. Een aantal probeerde met een elegant uitlooprondje de aandacht terug te winnen. Helaas het jonge springvolk op de heuveltjes was interessanter.

Schilderij

nachtwacht

Licht teleurgesteld  dropen we af naar het bakje troost. We hadden veel na te praten, zoals dat hoort over ware kunst. Het was al elf uur geweest toen we vertrokken. En er was zoveel gezegd, dat ik het allemaal niet kan opschrijven.
Ik schilder het wel.

Gerrit Geuvers